μᾶ
θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη µου → set a guard over my mouth, Lord; keep watch over the door of my lips | set a guard, O Lord, over my mouth; keep watch over the door of my lips (Psalm 140:3, Septuagint version)
English (LSJ)
shorter Aeol. and Dor. form for μάτηρ, in the phrase μᾶ γᾶ,
A = μῆτερ γῆ, A.Supp.890, 899 (both lyr.): as an exclam. used by women (perh. = Demeter), Herod.1.85, 4.20; μᾶ, πόθεν ὥνθρωπος; Theoc.15.89.
German (Pape)
[Seite 78] äol. u. dor. = μήτηρ, nur im vocat. μᾶ γᾶ, Mutter Erde, Aesch. Suppl. 867. 876. Vgl. die ähnl. kurzen Formen βᾶ, δῶ, λῖ. – Bei Theocr. 15, 89 Ausruf der Verwunderung.
French (Bailly abrégé)
éol. et dor. c. μᾶτερ, μῆτερ, seul. au voc. μᾶ γᾶ ESCHL ô terre notre mère !.
Étymologie: cf. βᾶ, δῶ, κρῖ.
Greek Monotonic
μᾶ: συντετμ. Δωρ. τύπος αντί μάτηρ, μᾶ γᾶ αντί μῆτερ γῆ, σε Αισχύλ.· μᾶ, πόθεν ἅνθρωπος, σε Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
μᾶ: interj. дор. (из μᾶτερ!)
1) μᾶ γᾶ! Aesch. о мать-земля!;
2) (возглас удивления или негодования): μᾶ, πόθεν ἄνθρωπος; Thuc. вот еще, откуда (взялся этот) человек?
Frisk Etymological English
Meaning: in μᾶ γᾶ voc. = μῆτερ γῆ (A. Supp. 890, 899 [lyr.]), also used as exclamation of women (Hdt., Theoc.).
Origin: IE [Indo-European], ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]
Etymology: Elementary Lallwort like Skt. mā mother (lex.); thus also πᾶς = πατήρ (s. v.). - Cf. μαῖα, μήτηρ and μαμμη.
Middle Liddell
shortd. doric form for μάτηρ, μᾶ γᾶ for μῆτερ γῆ, Aesch.; μᾶ, πόθεν ἅνθρωπος; Theocr.
Frisk Etymology German
μᾶ: {mã}
Meaning: in μᾶ γᾶ Vok. = μῆτερ γῆ (A. Supp. 890, 899 [lyr.]), auch als Ausruf von Frauen gebraucht (Herod., Theok.).
Etymology : Elementares Lallwort wie aind. mā Mutter (Lex.); ähnlich πᾶς = πατήρ (s. d.). — Vgl. μαῖα, μήτηρ und μάμμη.
Page 2,154
