εὔοψος
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
English (LSJ)
ον,
A abounding in ὄψα, esp. fish, ἀγορά Anaxandr.33.10, Timocl.11.1; χωρίον Archestr.Fr.50 B., cf. Str.10.2.21; ἡ θάλασσα τῆς γῆς -οτέρα Plu.2.667c, etc.
German (Pape)
[Seite 1086] reich an Speisen, bes. Fischen, mit Fischen wohl versehen, ἀγορά Ansxandr. bei Ath. VI, 227 c; χωρίον Archestr. ibid. VII, 304 e; λίμνη Strab. XVII, 804; εἰ ἡ θάλαττα τῆς γῆς εὐοψοτέρα, ob die See mehr oder bessere Fische liefert, Plut. Symp. 4, 4.
Greek (Liddell-Scott)
εὔοψος: -ον, ἔχων ἀφθονίαν ὀψαρίων, ἀγορὰ Ἀναξανδρίδης ἐν «Ὀδυσσεῖ» 1. 10· χωρίον Ἀρχέστρ. παρ’ Ἀθην. 304D, πρβλ. Πλούτ. 2. 669C, κτλ.
Greek Monolingual
εὔοψος, -ον (Α)
1. αυτός που είναι γεμάτος όψα, ιδίως ψάρια, αυτός που έχει αφθονία ψαριών
2. αυτός που περιέχει ή παράγει πολλά βρώματα, φαγώσιμα («ἡ θάλασσα τῆς γῆς εὐοψοτέρα», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -οψος (< όψον «τροφή, ψάρι»), πρβλ. άν-οψος, πολύ-οψος].
Russian (Dvoretsky)
εὔοψος: изобилующий рыбой (θάλαττα Plut.).
