ἀφήκω
Βίου δικαίου γίγνεται τέλος καλόν → Vitae colentis aequa, pulcher exitus → Ein Leben, das gerecht verläuft, das endet schön
English (LSJ)
A arrive at or have arrived, οἷ πάντα δεῖ ἀφήκειν Pl.R.530e; ἐς θεούς D.C.52.4; ἐς πρῖσιν ἀ. is a case for operation, Hp.VC9. II depart, πολὺ ἀπό τινων D.C.41.8.
German (Pape)
[Seite 409] ankommen, hingelangen, οἷ πάντα δεῖ ἀφήκειν Plat. Rep. VII, 530 e; Antipho bei B. A. 470, = διήκω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφήκω: ἀφικνοῦμαι, φθάνω που, καὶ οὐκ ἐξῆκον ἐκεῖσε ἀεί, οἷ πάντα δεῖ ἀφήκειν Πλάτ. Πολ. 530Ε· εἴς τι Ἱππ. 900Η
French (Bailly abrégé)
1 arriver, parvenir, εἴς τι;
2 c. διήκω.
Étymologie: ἀπό, ἥκω.
Spanish (DGE)
1 llegar, ir a parar a οἷ πάντα δεῖ ἀφήκειν Pl.R.530e, ἐς πρῖσιν ἀφήκει Hp.VC 9, ἐς ἰητρικήν Hp.Nat.Hom.1, de la sangre ἐς τοὺς πόδας ἀφήκει Hp.Nat.Hom.11, ἐς τὸ θεῖον Hp.Morb.Sacr.1.27, τὸ ἀνθρώπειον πᾶν ... ἔκ τε θεῶν γεγονὸς καὶ ἐς θεοὺς ἀφῆξον D.C.52.4.3.
2 irse, alejarse πολὺ τε ἀπὸ σφῶν ἀφήξειν D.C.41.8.3.
Greek Monolingual
ἀφήκω (Α)
1. φθάνω, καταλήγω κάπου
2. φεύγω, απομακρύνομαι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αφ- (< απο-) + ήκω «έχω φθάσει» (πρβλ. ανήκω)].
Greek Monotonic
ἀφήκω: φτάνω σε, σε Πλάτ.
Russian (Dvoretsky)
ἀφήκω: прийти, дойти Plat.
Middle Liddell
to arrive at, Plat.
