σκυτάλιον

From LSJ
Revision as of 21:00, 7 July 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "Πολυδ." to "Πολυδ.")

οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου → thou shalt not covet thy neighbor's wife, thou shalt not covet thy neighbour's wife, you shall not covet your neighbor's wife, you shall not covet your neighbour's wife

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: σκῠτᾰλιον Medium diacritics: σκυτάλιον Low diacritics: σκυτάλιον Capitals: ΣΚΥΤΑΛΙΟΝ
Transliteration A: skytálion Transliteration B: skytalion Transliteration C: skytalion Beta Code: skuta/lion

English (LSJ)

τό, Dim. of σκύταλον,

   A little staff, baton, σκυτάλι' ἐφόρουν Ar.Av.1283, where the Sch. remarks on the exceptional quantity σκυτᾱλι' ἐφόρουν, quoting Fr. 422 (where it may well be short), Nicopho 2, and other examples; ἐσκῠτᾰλιοφόρουν Porson.    2 little pipe, flute, Poll.4.82, and perh. so in Thphr.HP4.4.12.    3 lever, handle for turning a windlass, etc., Hero Spir.1.43; support, Orib.49.4.41.    4 cog, tooth, on a wheel, Hero Dioptr.34 (pl.).    5 dub. sens., σφαιρίον σ. οὐκ ἔχον BCH29.546 (Delos, ii B.C.).    II = κοτυληδών 5, Dsc.4.91.

German (Pape)

[Seite 908] τό, dim. von σκύταλον; Ar. Av. 1283; Diosc.

Greek (Liddell-Scott)

σκῠτάλιον: [ᾰ], τό, ὑποκορ. τοῦ σκύτᾰλον, μικρὰ ῥάβδος, ῥαβδίον, σκυτάλι’ ἐφόρουν Ἀριστοφ. Ὄρν. 1283, ἔνθα ὁ Σχολ. σημειοῖ τὴν ἐξαιρετικὴν ποσότητα σκυτᾱ΄λι’ ἐφόρουν, μνημονεύων τὸ τοῦ Νικοφ. ἐν «Ἀφρ.» (2) ὡς ἕτερον παράδειγμα· ὁ Πόρσ. ὅμως ἀμφέβαλλε καὶ προὔτεινε τὴν γραφὴν ἐσκῠτᾰλιοφόρουν παρ’ Ἀριστοφ. ἔνθα ἀνωτ.· ἴδε ὡσαύτως Μeineke εἰς Κωμ. Ἀποσπ. 2, σ. 848. 2) σωληνίσκος, αὐλός, Πολυδ. Δ΄, 82. 3) μοχλός, λαβὴ πρὸς στροφὴν τοῦ κυλίνδρου γεράνου, κλπ., Ἥρων Πνευμ. 230Α. ΙΙ. ὄνομα φυτοῦ, = κοτυληδὼν 5, Διοσκ. 4. 92.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
1 dim. de σκύταλον;
2 sorte de levier;
3 p. anal. cotilet ou nombril de Vénus, plante.

Greek Monolingual

τὸ, Α σκύταλον
υποκορ.
1. μικρή ράβδος
2. μικρός σωλήνας
3. μοχλός με τον οποίο κινείται βαρούλκο
4. υποστήρισμα, υπέρεισμα
5. δόντι οδοντωτού τροχού
6. είδος φυτού.

Greek Monotonic

σκῠτάλιον: [ᾰ], τό, υποκορ. του σκύτᾰλον, σε Αριστοφ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σκυτάλιον -ου, τό, demin. van σκύταλον, stokje.

Russian (Dvoretsky)

σκῠτάλιον: (ᾰ) τό [demin. к σκύταλον палка Arph.