ἀπόνητος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ον, A without toil or trouble. Adv., Sup. ἀπονητότατα with least toil or trouble, Hdt.2.14, 7.234. 2 without suffering, S.El. 1065 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 316] ohne Mühe u. Anstrengung, d. i. leicht, ἀπονητότατα καρπὸν κομίζονται Her. 2, 14. 7, 234; ohne Drangsal, Soph. El. 1054.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπόνητος: -ον, ὁ ἄνευ κόπου καὶ μόχθου: ― Ἐπίρρ. ὑπερθ., ἀπονητότατα, μετ’ ἐλαχίστου κόπου, Ἡρόδ. 2. 14., 7. 234· πρβλ. ἀπονητί. 2) ὁ μὴ ὑποφέρων δεινά, ἀλλ’ οὐ τὰν Διὸς ἀστραπὰν καὶ τὰν οὐρανίαν Θέμιν, δαρὸν οὐκ ἀπόνητοι Σοφ. Ἠλ. 1065.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui échappe aux ennuis ; privé de peine, de châtiment ; impuni.
Étymologie: ἀ, πονέω.
Spanish (DGE)
-ον
1 de pers. impune S.El.1065.
2 adv. en sup. con el menor esfuerzo ἀπονητότατα καρπὸν κομίζονται Hdt.2.14, cf. 7.234.
Greek Monolingual
ἀπόνητος, -ον (Α)
1. ο δίχως κόπο και μόχθο
2. αυτός που δεν δεινοπαθεί, δεν υποφέρει
3. επίρρ. απονητί
ακοπίαστα.
Greek Monotonic
ἀπόνητος: -ον (πονέω)·
1. αυτός που επιτυγχάνεται χωρίς μόχθο και κόπο· υπερθ. επίρρ. ἀπονητότατα, με τον λιγότερο δυνατό κόπο, σε Ηρόδ.
2. αυτός που δεν υπομένει συμφορές, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἀπόνητος: не знающий страданий: δαρὸν οὐκ ἀ. Soph. он недолго останется безнаказанным.
Middle Liddell
πονέω
1. without toil:— adv. Sup. ἀπονητότατα with least trouble, Hdt.
2. without suffering, Soph.
