Καῖσαρ

English (LSJ)

ᾰρος, ὁ, (said to be Punic, = A elephant, Lyd.Mens.4.102) Caesar, a cognomen of the Gens Julia; esp. of Julius Caesar, D.S. 5.22, Str.4.5.3, etc.; Κ. ὁ θεός prob. in OGI767.5; also of Augustus, ib.458.9 (9 B.C.), Nic.Dam.Vit.Caes. tit., etc.; ὁ νεὸς Κ., opp. ὁ πρεσβύτερος Κ., ib.6; in general, the Emperor, OGI473.8, etc.; Καίσαρος ἀπελεύθερος ib.629.90, etc.; Πρῖμος Καίσαρος, i. e. P. the Emperor's slave, Wilcken Chr.112.4; ἀπόδοτε τὰ Καίσαρος Καίσαρι Ev.Luc.20.25: pl., οἱ Καίσαρες OGI516.21: as title of the designated successor, Καίσαρα ἀποδεικνύει Hdn.2.15.3, etc.; name of month in the province of Asia, OGI458.54, etc.:—hence Καισάρειος, ον, of, belonging to Caesar, οἱ Κ. his household or officials, POxy.477.5 (ii A. D.), D.C. 52.24, al.; οἶκος Κ., hall in Herod the Great's palace, J.BJ1.21.1; τὸ Κ. temple of Julius Caesar at Alexandria, Str.17.1.9: Καισάρεια ( Καισάρ-ηα), τά, games in honour of Gaius Caesar at Cos, SIG1065.9 (Cos); at Corinth and elsewhere, IG7.1856 (Thespiae), etc.: Καισάρειος, or Καισάρ-ιος, ὁ (sc. μήν), name of month in Egypt and elsewhere, POxy.45.17 (i A. D.), Hemerolog.Flor., etc.:—also Καισαρεών, ῶνος, ὁ, Rev.Et. Gr.19.268 (Κεσ-, Aphrodisias):

Greek (Liddell-Scott)

Καῖσαρ: -ᾰρος, ὁ, τὸ οἰκογενειακὸν ὄνομα τοῦ Γαΐου Ἰουλίου Καίσαρος, παραληφθὲν ὡς τίτλος ὑπὸ τῶν αὐτοκρατόρων μέχρι τῶν χρόνων τοῦ Ἀδριανοῦ, ὁπότε ἤρξατο ἀποδιδόμενον εἰς τὸν ἄμεσον διάδοχον τοῦ θρόνου, Gibbon κεφ. 3, ― ἐντεῦθεν Καισάρειος, ον, τοῦ Καίσαρος, ἀνήκων εἰς τὸν Κ., οἱ Καισάρειοι, οἱ οἰκεῖοι αὐτοῦ, Δίων Κ. 78. 18, κτλ.· ― τὸ Καισάρειον, τόπος τις ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, Στράβ. 794· ἀνάκτορον τοῦ Ἡρῴδου, Ἰωσήπου Ἰουδ. Ἀρχ. 1. 21, 1· ― ὡσαύτως Καισαριανοί, οἱ, οἱ τοῦ Καίσαρος ἄνθρωποι, οἱ ὀπαδοὶ αὐτοῦ, Ἀππ. Ἐμφυλ. 3. 91.

French (Bailly abrégé)

αρος (ὁ) :
= lat. Cæsar, César :
1 général et dictateur romain;
2 titre des empereurs romains.

English (Strong)

of Latin origin; Cæsar, a title of the Roman emperor: Cæsar.

English (Thayer)

Καίσαρος (Alexander Buttmann (1873) 16 (15)), ὁ, Caesar (properly, the surname of Julius Caesar, which being adopted by Octavianus Augustus and his successors afterward became an appellative, and was appropriated by the Roman emperors as a part of their title (cf. Dict. of Biogr. and Mythol. under the word <TOPIC:Caesar>)): ); Philippians 4:22.

Russian (Dvoretsky)

Καῖσαρ: αρος ὁ Цезарь
1) cognomen Г. Юлия Diod., Plut.;
2) звание римских императоров до Адриана Plut., NT;
3) звание наследников римск. императоров, начиная с Адриана Plut.

Chinese

原文音譯：Ka‹sar 開沙而
詞類次數：專有名詞（30）
原文字根：該撒
字義溯源：該撒；羅馬皇帝的稱號，意為切斷。主耶穌曾對法利賽人和希律黨的人說過一句極其智慧的話：該撒的物當歸給該撒，神的物當歸神（ 太22:21）
出現次數：總共（30）；太（4）；可（4）；路（7）；約（3）；徒（10）；腓（1）；提後（1）
譯字彙編：
1） 該撒（22） 太22:21； 可12:17； 路2:1； 路3:1； 路20:25； 路20:25； 路23:2； 約19:12； 約19:12； 約19:15； 徒17:7； 徒25:8； 徒25:10； 徒25:11； 徒25:12； 徒25:12； 徒25:21； 徒26:32； 徒27:24； 徒28:19； 腓4:22； 提後4:22；
2） 該撒的（5） 太22:21； 太22:21； 可12:16； 可12:17； 路20:24；
3） 給該撒（3） 太22:17； 可12:14； 路20:22