αἰθός
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ή, όν, A burnt, Ar.Th.246. II shining, ἀσπίς Pi.P.8.46; red-brown, ἀράχναι B.Fr.3.6, cf. Call.Dian.69, Nic.Th.288. III pr. n. Αἴθη, name of a bay horse, Il.23.295.
Greek (Liddell-Scott)
αἰθός: -ή, -όν, κεκαυμένος, Ἀριστοφ. Θεσμ. 246. ΙΙ. πυρώδης, Πινδ. Π. 8. 65· κεραμόχρους, Βακχυλ. 13.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
de la couleur du feu, d’un rouge sombre.
Étymologie: αἴθω.
English (Slater)
αἰθός
1 shining, blazing “αἰθᾶς ἐπ' ἀσπίδος” (P. 8.46)
Spanish (DGE)
-ή, -όν
• Morfología: [dór. gen. sg. αἰθᾶς Pi.P.8.46, plu. αἰθᾶν B.Fr.4.69]
I 1quemado αἰθὸς γεγένημαι πάντα τὰ περὶ τὴν τράμιν se me ha quemado el culo del todo Ar.Th.246.
2 de color oscuro, requemado, rojizo ἀράχναι B.Fr.4.69, κάρβανος αἰ. el extranjero de tez oscura S.Fr.269a.54, σποδιή Call.Dian.69, μύρτα Nic.Th.892, cf. Th.288, πυρρόν, μέλαν Hsch.
II que brilla, reluciente ἀσπίς Pi.P.8.46, λαμπρόν Hsch.
Russian (Dvoretsky)
αἰθός:
1) опаленный, обожженный Arph.;
2) предполож. рыжий (ἀράχναι Bacchylides ap. Plut.);
3) сверкающий (ἀσπίς Pind.).
