ἀπήωρος

English (LSJ)

ον, A high in air, ἀ. δ' ἔσαν ὄζοι Od.12.435; cf. ἀπήορος.

German (Pape)

[Seite 290] (αἰωρέω), = ἀπήορος, Od. 12, 485 ἀπήωροι ὄζοι, weit abstehende Aeste.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπήωρος: -ον, «ἀπῃωρημένος», ἀπήωροι δ’ ἔσαν ὄζοι Ὀδ. Μ. 435, πρβλ. ἀπήορος.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui se lève ou apparaît à distance.
Étymologie: ἀπό, ἀείρω.

English (Autenrieth)

(ἀείρω): hanging (high) away; ὄζοι, Od. 12.435†, cf. 436.

Spanish (DGE)

-ον
elevado, que está por arriba ἀπήωροι δ' ἔσαν ὄζοι Od.12.435.

Greek Monolingual

ἀπήωρος, -ον (Α)
βλ. απήορος.

Greek Monotonic

ἀπήωρος: -ον = ἀπ-ήορος, μετέωρος, σε Ομήρ. Οδ.

Russian (Dvoretsky)

ἀπήωρος: высоко висящий (ὄζοι Hom.).

Middle Liddell

= ἀπήορος
high in air, Od.