ὤμοι
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
English (LSJ)
A v. ὦ.
Greek (Liddell-Scott)
ὤμοι: γράφεται καὶ ὦμοι· ἴδε ἐν λ. ὦ.
French (Bailly abrégé)
interj.
hélas !;
1 avec un gén. de ch. : ὤμοι βαρείας ἆρα τῆς ἐμῆς τύχης SOPH hélas ! quel sort pénible est le mien !;
2 avec un n. de pers. au nom. : ὤμοι τάλας AR hélas ! malheureux que je suis ; au voc. : ὤμοι ἀναιδείην ἐπιειμένε IL hélas ! quel impudent ! ou au dat. (par redoubl. de μοι) ; ὤμοι μοι ATT hélas ! malheureux que je suis !.
Étymologie: pour ὤ μοι.
Greek Monotonic
ὤμοι: ή ὦμοι = ὦ μοι, Λατ. hei mihi, αλίμονο σ' εμένα!, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ὤμοι: ! (= ὤ μοι, тж. ὤ. μοι) interj. (восклиц. горя или негодования) увы, о горе, ах!: ὤ. ἀναιδείην ἐπιειμένε! Hom. ах (ты) проникнутый бесстыдством!; ὤ. τάλας! Arph. о, я несчастный!; ὤ. βαρείας ἄρα τῆς ἐμῆς τύχης! Soph. о, как тягостна моя участь!
Middle Liddell
ὦ μοι, Lat. hei mihi, woe's me, Soph.
