ἀριστόμαχος

English (LSJ)

[μᾰ] ον, (< μάχη) best in fight, Pi. P. 10.3. as pr. n., Hdt., etc.; — hence Adj. ἀριστομάχειος, ον, AP 13.8 (Theodorid.).

German (Pape)

[Seite 352] (μάχη), am besten kämpfend, Ἡρακλῆς Pind. P. 10, 9. S. Nom. pr.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
excellent guerrier.
Étymologie: ἄριστος, μάχομαι.

English (Slater)

ᾰριστόμᾰχος
   1 finest of warriors ἀριστομάχου Ἡρακλέος (P. 10.3)

Spanish (DGE)

-ον
• Prosodia: [ᾰ-, μᾰ-]
el mejor en la batalla de Heracles, Pi.P.10.3.

Greek Monotonic

ἀριστόμᾰχος: -ον (μάχομαι), καλύτερος στη μάχη, σε Πίνδ.

Russian (Dvoretsky)

ἀριστόμαχος: лучший из бойцов (Ἡρακλῆς Pind.).

Middle Liddell

μάχομαι
best at fighting, Pind.