ἀναντίρρητος
γεγόναμεν γὰρ πρὸς συνεργίαν ὡς πόδες, ὡς χεῖρες, ὡς βλέφαρα, ὡς οἱ στοῖχοι τῶν ἄνω καὶ κάτω ὀδόντων. τὸ οὖν ἀντιπράσσειν ἀλλήλοις παρὰ φύσιν → we are all made for mutual assistance, as the feet, the hands, and the eyelids, as the rows of the upper and under teeth, from whence it follows that clashing and opposition is perfectly unnatural
English (LSJ)
ον, not to be opposed, Plb.6.7.7, 28.13.4; undeniable, Act.Ap.19.36; λόγοι S.E.M.8.160. Adv. ἀναντιρρήτως = without opposition, by consent, Plb.22.8.11; incontrovertibly, OGI335.138 (Pergam.), Aët.15.15; without gainsaying, Act.Ap.10.29.
Greek (Liddell-Scott)
ἀναντίρρητος: -ον, ὁ μὴ ἐπιδεχόμενος ἀντίρρησιν, ἀναμφισβήτητος, Πολύβ. 6. 7, 7., 28. 11, 4: ἀναμφίλογος, ἐναργής, Λόγοι Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 8. 160. ― Ἐπίρρ. -τως Πολύβ. 23. 8, 11.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qu’on ne peut contester ou contredire.
Étymologie: ἀ, ἀντί, ῥητός.
Spanish (DGE)
-ον
I 1incontrovertible, innegable μαρτυρία I.Ap.1.160, λόγοι S.E.M.8.160, cf. Act.Ap.19.36.
2 que no sufre oposición αἱ τῶν ἀφροδισίων χρεῖαι Plb.6.7.7.
II adv. ἀναντιρρήτως
1 sin oposición, degrado τυγχάνειν πάντων φιλανθρώπων ἀναντιρρήτως Plb.22.8.11, ἧλθον Act.Ap.10.29, ἀποδώσομεν PLond.1319.12 (VI a.C.).
2 sin posibilidad de controversia δεικνύντες IP 245C.47.
English (Thayer)
(WH ἀναντιρητος; see Rho), ἀναντίρρητον, (the alpha privative, ἀντί, and ῤητός from Ρ᾽ΑΩ to say), not contradicted and not to be contradicted; undeniable (not to be gainsaid); in the latter sense, Polybius down.)
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀναντίρρητος, -ον)
αυτός που δεν επιδέχεται αντιρρήσεις, αναμφισβήτητος, αναμφίβολος.
Russian (Dvoretsky)
ἀναντίρρητος: Polyb., Plut., Sext. = ἀναντίλεκτος.
Chinese
原文音譯：¢nant⋯¸?htoj 安-安提-而雷拖士
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：不-交換-湧出（的）
字義溯源：不容置辯的，不能反駁的，無可否認的，駁不倒的；由（α / ἄλφα）= （ἄνευ）*=不）與（ἀντί）*=相對）及（λέγω）*=說出來）組成
出現次數：總共（1）；徒（1）
譯字彙編：
1） 駁不倒的（1） 徒19:36
