διφρεύω
Εὔτακτον εἶναι τἀλλότρια δειπνοῦντα δεῖ → Modestia est servanda cenanti foris → Sich fügen muss, wer fremdes Eigentum verzehrt
English (LSJ)
A drive a chariot, E.Andr.108 (eleg.), Heraclit.Incred.22. 2 c.acc., drive over, δ. ἅλιον πέλαγος E.Andr.1010 (lyr.); νὺξ… νῶτα διφρεύουσ' αἰθέρος Id.Fr.114. 3 c. acc. cogn., αἴγλαν ἐδίφρευ' Ἅλιος… κατ' αἰθέρα Id.Supp.991 (lyr.); ὅταν Φαέθων πυμάτην ἁψῖδα διφρεύῃ Archestr.Fr.33. 4 = διακαθίζω, Hsch.
German (Pape)
[Seite 645] auf dem Wagen fahren, Eur. Andr. 108 u. öfter. Auch trans., befahren, αἰθέρος νῶτα Ar. Thesm. 1067, parodirt aus Eur., der τίν' αἴγλαν ἐδίφρευ' Ἅλιος sagt, Suppl. 991; vgl. Archestr. bei Ath. VII, 326 b.
Greek (Liddell-Scott)
διφρεύω: (δίφρος) διφρηλατῶ, ὁδηγῶ δίφρον, Εὐρ. Ἀνδρ. 108. 2) μετ’ αἰτιατ., διατρέχω ἐπὶ ἅρματος, δ. ἅλιον πέλαγος αὐτόθι 1011· νὺξ… νῶτα διφρεύουσ’ αἰθέρος Εὐρ. ἐν Ἀριστοφ. Θεσμ. 1067. 3) μετὰ συστοίχ. αἰτ., αἴγλαν ἐδίφρευ’ Ἅλιος… κατ’ αἰθέρα Εὐρ. Ἱκέτ. 991· πρβλ. Ἀρχέστρ. παρ’ Ἀθην. 326B.
French (Bailly abrégé)
1 conduire un char;
2 parcourir sur un char, acc..
Étymologie: δίφρος.
Spanish (DGE)
1 conducir el carro διφρεύων παῖς ἁλίας Θέτιδος E.Andr.108, cf. Rh.356, ἐπεθύμησεν ... διφρεῦσαι Heraclit.Par.22, cf. AP 16.376
•c. ac. de ext. en el espacio διφρεύων ἅλιον πέλαγος conduciendo tu carro por el piélago salado E.Andr.1011, νὺξ ... νῶτα διφρεύουσ' αἰθέρος noche que conduces tu carro por la bóveda ... del éter Ar.Th.1067, ὅταν Φαέθων πυμάτην ἁψῖδα διφρεύῃ cuando Faetón conduzca su carro por la última órbita Archestr.SHell.164.2
•c. ac. int. διφρεύων Κυβεληίδος ἅρμα Nonn.D.25.319
•fig. conducir, guiar αἴγλαν ἐδίφρευε ... ἅλιος ... κατ' αἰθέρα Helios guiaba su resplandor por el cielo E.Supp.991.
2 permanecer sentado ἐν τοῖς οἴκοις αὐτῶν οἱ ἱερεῖς διφρεύουσιν ἔχοντες τοὺς χιτῶνας διερρωγότας los sacerdotes permanecen sentados en sus casas con las vestiduras desgarradas LXX Ep.Ie.30, cf. Hsch.
Greek Monolingual
διφρεύω (Α) δίφρος·1. οδηγώ άρμα, διφρηλατώ
2. διατρέχω πάνω σε άρμα («διφρεύω ἅλιον πέλαγος»).
Greek Monotonic
διφρεύω: μέλ. -σω (δίφρος), οδηγώ άρμα, σε Ευρ.· αἴγλαν ἐδίφρευε, οδηγούσε το ακτινοβόλο, αστραφτερό άρμα του, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
διφρεύω:
1) ездить на колеснице (βαλιαῖσι πώλοις Eur.);
2) проезжать на колеснице (κυανέαις ἵπποις ἅλιον πέλαγος Eur.).
Middle Liddell
δίφρος
to drive a chariot, Eur.; αἴγλαν ἐδίφρευε drove his beaming car, Eur.
