τριχόω

English (LSJ)

A furnish or cover with hair, Dsc.5.149:—Pass., τριχοῦσθαι τὸ γένειον to get or have a beard, Arist.APo.96a10, cf. Gal.12.379, Adam.2.37; to be mixed with hairs, πηλὸς τετριχωμένος Thphr. CP1.6.7, Polyaen.6.3. II unravel a thread, Heliod. ap. Orib.47.17.2 (Pass.). III τριχῶσαι· θάψαι, Hsch. (perhaps cf. ταρχύω).

Greek (Liddell-Scott)

τρῐχόω: ποιῶ τι τριχωτόν, τὸ κάμνω νὰ βγάλῃ τρίχας, ἀλωπεκίας τριχοῖ Διοσκ. 5. 168 - Παθ., τριχοῦσθαι τὸ γένειον Ἀριστ. Ἀναλ. Ὕστ. 2. 12, 11· ἀναμιγνύομαι μὲ τρίχας, πηλὸς τετριχωμένος Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 1. 6, 7.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
rendre chevelu ; Pass. être chevelu ou barbu.
Étymologie: θρίξ.