Βοιώτιος
πέτρην κοιλαίνει ρανὶς ὕδατος ἐνδελεχείῃ → constant dropping wears away a stone, constant dripping will wear away the hardest stone, little strokes fell big oaks, constant dripping wears the stone, constant dropping wears the stone, constant dripping will wear away a stone
English (LSJ)
α, ον, Boeotian, Hes. Fr. 132, etc.; with a notion of gluttonous, οὕτω σφόδρ' ἐστὶ τοὺς τρόπους Β. Eub. 39, cf. 34; εἰμὶ γὰρ Β. πολλὰ… ἐσθίων Mnesim. 2; ὀξύπεινον ἄνδρα καὶ Β. Demonic. 1; and of dull, stupid, Plu. 2.995e; prov., ὗς Βοιωτία Pi. O. 6.90, cf. Fr. 83; also Β. νόμος, melody used in κιθαρῳδία, S. Fr. 966, Plu. 2.1132d; Βοιώτιον μέλος Sch. Ar. Ach. 13; — also Βοιωτικός, ή, όν, πόλεμος DS. 14.81, Plu. Lys. 27, and Βοιωτιακός, ή, όν, IG 11.161B 122 (Delos, iii BC), Str. 9.2.11. Adv. Βοιωτιακῶς (v.l. Βοιωτικῶς) ibid.; Βοιωτιακά, τά, title of work by Hellanicus, Sch. Il. 2.494; — fem. Βοιωτίς, -ίδος, X. HG 5.1.36.
Spanish (DGE)
-α, -ον
• Alolema(s): jón. fem. Βοιωτίη Hes.Fr.181, Hdt.2.49
• Morfología: [-ος, -ον Sch.Il.19.1]
A beocio, de Beocia ét. de Beocia Il.14.476, 17.597, Plb.5.65.2. Ὑρίη Hes.l.c., χώρα Scyl.Per.59, Hdt.l.c., σκύφοι B.Fr.21.4, ὗς Pi.O.6.90, ἔθνος Pi.Fr.83, ἐμβάδες Hdt.1.195, στράτευμα X.HG 6.4.9, πόλεις X.HG 6.4.3, αὐλοί Paus.4.27.7, νόμος un tipo de composición musical, S.Fr.966, Plu.2.1132d, Zen.2.65
•prov. de algo difícil de resolver, como el enigma de la Esfinge αἰνίγματα Diogenian.1.3.47, Zen.2.68
•subst. ὁ Β., ἡ Β. El Beocio, La Beocia tít. de comedias: de Dífilo, Ath.417e, de Antífanes, Ath.650e, de Menandro, Men.Fr.82 y ss., de Teófilo, Ath.472d.
B subst.
I ὁ Β. Beocio lacedemonio, jefe de una legación ante el rey persa en 408 a.C., X.HG 1.4.2.
II ἡ Β. Beocia
1 reg. de Grecia central, Alc.306A.c.3, Th.1.12, X.HG 3.5.17, Isoc.14.33, D.8.63, Philostr.VS 522.
2 reg. de Tracia, St.Byz.
3 tribu de la ciudad de Turios (sc. φύλη) D.S.12.11.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
de Béotie, Béotien ; en mauv. part lourdaud, béotien.
Étymologie: Βοιωτός.
English (Autenrieth)
Boeotian; subst. Βοιωτοί, Boeotians.
English (Slater)
Βοιώτιος Boeotian ἀρχαῖον ὄνειδος Βοιωτίαν ὗν (O. 6.90) ἦν ὅτε σύας Βοιώτιον ἔθνος ἔνεπον (cf. Σ. (O. 6.152), ὅτι διὰ τὴν ἀγροικίαν καὶ τὴν ἀναγωγίαν τὸ παλαιὸν οἱ Βοιωτοὶ ὕες ἐκαλοῦντο) fr. 83. pl. pro subs., ἀγῶνές τ' ἔννομοι Βοιωτίων (βοιωτῶν, -ίας vv.ll.: -ιοι byz.) (O. 7.85)
Russian (Dvoretsky)
Βοιώτιος: II ὁ Hom. = Βοιωτός.
беотийский Hom., Pind., Her., Thuc., Xen., Plut.
Middle Liddell
Boeotian: the Boeotians were proverbially clownish, whence the saying ὗς Βοιωτία.
