τέτλαθι
From LSJ
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
τετλαίην, τετλάμεν, τετλάμεναι, τετληώς, v. Τλάω.
French (Bailly abrégé)
2ᵉ sg. impér. pf. de τλάω.
Russian (Dvoretsky)
τέτλᾰθι: эп. 2 л. imper. к τλῆναι.
Greek (Liddell-Scott)
τέτλᾰθι: τετλαίην, τετλάμεν, τετλάμεναι, τετληώς, ἴδε ἐν λ. *τλάω.
English (Autenrieth)
see τλῆναι.
Greek Monotonic
τέτλᾰθι: τετλάτω, Επικ. προστ. παρακ. του *τλάω· — τετλαίην, ευκτ.· — τετλάμεν, -άμεναι, απαρ.
