τανύκραιρος
έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά → Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless | Tell him yourself, poor brother, what it is you need! For abundance of words, bringing delight or being full of annoyance or pity, can sometimes lend a voice to those who are speechless.
English (LSJ)
ον, long-horned, ἔλαφος Opp.C.1.191; ταῦροι AP 6.74 (Agath.).
German (Pape)
[Seite 1067] mit langgestreckten Hörnern; sp. D., wie Opp. Cyn. 1, 191; ταῦρος, Agath. 27 (VI, 74); Nonn. D. 8, 22; ἀκωκή, 11, 270.
Russian (Dvoretsky)
τᾰνύκραιρος: κραῖρα ἡ = κέρας длиннорогий (ταῦρος Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
τᾰνύκραιρος: -ον, ὁ, ὁ ἔχων μακρὰ κέρατα, ἔλαφος Ὀππ. Κυν. 1. 191· ταῦρος Ἀνθ. Π. 6. 74.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που έχει τεντωμένα, μακριά κέρατα («τανυκραίροισι ἐλάφοισι», Οππ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τανυ- του ρ. τάνυμαι «τεντώνομαι» + -κραιρος (< κραίρα «κορυφή, κεφαλή»), πρβλ. ὀρθό-κραιρος].
