κενοτάφιον
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
English (LSJ)
τό, A empty tomb, cenotaph, X.An.6.4.9, Plu.2.870e, App.Mith.96, CIG4340d, 4340e (Attalia); also Adj., κενοτάφιος οἶκος Plu.2.349b (s.v.l.). II image, = Heb. tèraphim, LXX 1 Ki.19.13.
German (Pape)
[Seite 1417] τό, ein leeres Grabmal, Ehrengrabmal für Einen in der Fremde Gestorbenen, dessen Leichnam man nicht aufgefunden hat, Plut. de Her. mal. 39 u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
cénotaphe (propr. tombeau vide).
Étymologie: κενός, τάφος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κενοτάφιον -ου, τό [κενός, τάφος] cenotaaf, leeg graf.
Russian (Dvoretsky)
κενοτάφιον: (ᾰ) τό кенотаф(ий) (гробница-памятник, воздвигавшаяся тому, чье тело не было найдено) Xen., Plut.
Greek Monotonic
κενοτάφιον: τό (τάφος), άδειος τάφος, κενοτάφιο, σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
κενοτάφιον: τό, τάφος κενὸς νεκροῦ, τάφος μὴ περιέχων ἔνδον νεκρόν, Ξεν. Ἀν. 6. 4, 9, Πλούτ. 2. 349Β, 870Ε, Ἀππ. Μιθρ. 96, Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθῆκαι) 4340d, e· - ὡσαύτως, κενοτάφιος οἶκος τῶν ἐκλελοιπότων Πλούτ. 2. 349Β. ΙΙ. παρὰ τοῖς Ἑβδ. (Α΄ Βασ. ΙΘ΄, 13), εἴδωλον.
Middle Liddell
κενο-τάφιον, ου, τό, τάφος
an empty tomb, cenotaph, Xen.
Mantoulidis Etymological
(=τάφος χωρίς νεκρό). Ἀπό τό κενός + τάφος τοῦ θάπτω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.
