ἀνέγκλιτος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ον, A unchanging, Plu.2.393a, cf.Per.15. II Gramm., not enclitic, A.D.Synt.136.7,al. III Math., not inclined, i.e. at right angles, Ptol.Alm.1.16.
Spanish (DGE)
-ον
1 inmutable κατὰ τὸν αἰῶνα τὸν ἀκίνητον καὶ ἄχρονον καὶ ἀ. Plu.2.393a, cf. Per.15.
2 gram. no enclítico A.D.Synt.136.7.
3 en ángulo recto Ptol.Alm.1.16.
German (Pape)
[Seite 219] nicht nachgebend, Plut. Per. 15, v. l für vor.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
inflexible.
Étymologie: ἀ, ἐγκλίνω.
Russian (Dvoretsky)
ἀνέγκλῐτος: незыблемый, неизменный (ἀκίνητος καὶ ἀ. Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀνέγκλῐτος: -ον, (ἐγκλίνω) ἀμετάβλητος, τὸν αἰῶνα τὸν ἀκίνητον καὶ ἄχρονον καὶ ἀνέγκλιτον Πλουτ. 2. 393Α. ΙΙ. παρὰ γραμμ. τὸ μὴ ἐγκλιτικόν, Ἀπολλ. Δύσκ. π. Συντ. 136, 7.
Greek Monolingual
ἀνέγκλιτος, -ον (Α)
άκαμπτος, αλύγιστος, αμετάβλητος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αν- στερ. + εγκλίνω «λυγίζω, γέρνω»].
