τειχοδόμος
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
τειχοδόμον (parox.), building walls, wall builder, builder of walls, builder of fortifications Man.4.291, Poll.1.161.
German (Pape)
[Seite 1081] eine Mauer od. Burg erbauend, Maneth. 4, 291.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui construit un rempart, une forteresse.
Étymologie: τεῖχος, δέμω.
Greek (Liddell-Scott)
τειχοδόμος: -ον, ὁ κτίζων, ὁ οἰκοδομῶν τείχη, Μανέθων 4. 291, Πολυδ. Α΄, 161, πρβλ. τειχοποιός.
Greek Monolingual
ὁ, Α
οικοδόμος τείχους ή τειχών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τεῖχος + -δόμος (< δέμω «χτίζω, κατασκευάζω»), πρβλ. οικο-δόμος, πυργο-δόμος.
Greek Monotonic
τειχοδόμος: -ον (δέμω), αυτός που χτίζει, που οικοδομεί τείχη.
