γηΐτης
From LSJ
οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
[ῑ], ου, ὁ, husbandman, S.Tr.32 (in contr. form γῄτης).
Spanish (DGE)
-ου, ὁ
• Alolema(s): dór. γαΐτης Hdn.Gr.2.485, Hsch.; contr. γῄτης S.Tr.32
1 labrador, campesino, pequeño propietario S.l.c., Hdn.Gr.l.c., Hsch.
2 autóctono St.Byz.s.u. γῆ.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
par contr. γῄτης;
cultivateur.
Étymologie: γῆ.
Greek Monolingual
γηΐτης ο (Α) γη
γεωργός, αγρότης.
Greek Monotonic
γηΐτης: συνηρ. γῄτης, -ου, ὁ (γῆ), γεωργός, καλλιεργητής της γης, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
γηΐτης: стяж. γῄτης, ου ὁ землепашец, пахарь Soph.
