ἄναλος
Σοφὸς γὰρ οὐδείς, ὃς τὰ πάντα προσκοπεῖ → Omnia vel sapiens nemo est, qui prospexerit → Denn keinen Weisen gibt's, der alles sieht vorher
English (LSJ)
ἄναλον, (ἅλς A)
A without salt, not salted, Arist.Pr.927a35, Gal. 10.401.
2 of salt itself, salt which is no salt, Ev. Marc.9.50.
Spanish (DGE)
-ον
sin sal, soso, ἄρτος Arist.Pr.927a35, cf. Plu.2.684f, τὸ ῥόδινον ... καὶ τοὔλαιον Gal.10.401, ἐὰν δὲ τὸ ἅλας ἄναλον γένηται Eu.Marc.9.50.
German (Pape)
[Seite 196] ungesalzen, ἄρτοι Arist. probl. 21, 5; Plut.; nicht salzend, N.T.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
sans sel, non salé;
NT: (fig.) insipide.
Étymologie: ἀ, ἅλς².
Russian (Dvoretsky)
ἄνᾰλος:
1 несоленый, приготовленный без соли (ἄρτος Arst., Plut.);
2 утративший соленость (τὸ ἅλας NT).
Greek (Liddell-Scott)
ἄνᾰλος: -ον, (ἅλς), ὁ ἄνευ ἅλατος, ὁ ἀνάλατος, Ἀριστ. Προβλ. 21. 5.
English (Strong)
from Α (as a negative particle) and ἅλς; saltless, i.e. insipid: X lose saltness.
English (Thayer)
ἄναλον (ἅλς salt), saltless, unsalted (ἄρτοι ἀναλοι, Aristotle, probl. 21,5, 1; ἄρτος ἄναλος, Plutarch, symp. 5: quaest. 10 § 1): ἅλας ἄναλον salt destitute of pungency, Mark 9:50.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἄναλος, -ον) ἅλς αυτός που δεν περιέχει αλάτι, ανάλατος, αναλάτιστος
νεοελλ.
αυτός που δεν έχει χάρη ή νοστιμιά, άχαρος, «ανάλατος».
Chinese
原文音譯：¥naloj 安阿羅士
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：不-鹽的
字義溯源：無鹽的，無味的，不鹹，失了味；源自（α / ἄλφα）= （ἄνευ）*=無）與（ἅλς）*=鹽）組成
出現次數：總共（1）；可（1）
譯字彙編：
1） 不鹹的（1） 可9:50
