venatio

Latin > English

venatio venationis N F :: hunting; the chase

Latin > English (Lewis & Short)

vēnātĭo: ōnis, f. venor,
I hunting, the chase, venery.
I Lit.
   A In gen.: conditiora facit haec supervacanei operis aucupium atque venatio, Cic. Sen. 16, 56: (Suevi) multum sunt in venationibus, Caes. B. G. 4, 1.—
   B In partic., a hunting spectacle, hunt, battue; also, a combat of wild beasts, exhibited to the people: ludorum venationumque apparatu pecunias profundunt, Cic. Off. 2, 16, 55; id. Fam. 7, 1, 3; id. Att. 16, 4, 1; id. Fin. 2, 8, 23; Suet. Caes. 10; 39; id. Aug. 43; id. Calig. 18; 27; Inscr. Orell. 2556; 2559; v. Smith, Antiq.—
II Transf., that which is or has been hunted, game: cum miraremur, unde illi eo tempore anni tam multa et varia venatio, Liv. 35, 49, 6: capta venatio, id. 25, 9, 8: frequens ibi et varia, Plin. Ep. 5, 6, 8; Cels. 5, 26, 30; 5, 2, 20; 5, 2, 24; 5, 2, 26; Col. 9, praef. 1: septum venationis, a preserve or corer for game, a hunting-park, Varr. R. R. 3, 12, 2.

Latin > French (Gaffiot 2016)

vēnātĭō,¹¹ ōnis, f. (venor),
1 chasse : Cic. CM 56 ; Cæs. G. 4, 1
2 chasse donnée en spectacle dans le cirque : Cic. Off. 2, 55 ; Fam. 7, 1, 3 ; Att. 16, 4, 1 ; Suet. Cæs. 10 ; Aug. 43, etc.
3 chasse, gibier : Varro R. 3, 12, 2 ; Plin. Min. Ep. 5, 6, 8 || venaison, produit de la chasse : Liv. 25, 9, 8 ; 35, 49, 6.

Latin > German (Georges)

vēnātio, ōnis, f. (venor), I) das Jagen, die Jagd, 1) eig.: aucupium atque venatio, Cic.: venationum (Jagdausflüge) voluptates, Iustin.: illud silentium, quod venationi datur, Plin. ep.: Suebi multum sunt in venationibus, Caes.: ad venationem proficisci, Fronto: venationem semper cum amicis participavit, Spartian. – 2) meton., das Wild, Wildbret, a) das lebende, saeptum venationis, das Gehege worin Wild gehalten wird, Varro r.r. 3, 12, 2: conspectu suo clausa venatio, Colum. 9. praef. 1: frequens ibi (in montibus) et varia venatio, Plin. ep. 5, 6, 8. – b) das erlegte, das Wildfleisch, Wilbbret (caro ferina), omnis avis, omnis venatio, Cels.: ven. capta, Liv.: unde illi eo tempore tam varia et multa venatio, Liv.: leporem cotidie habuit, venationem frequentem, Lampr. – II) die Tierhetze im Zirkus od. Amphitheater (vollst. ludiaria venatio, Treb. Poll. Gallien. 3, 7), ludorum venationumque apparatus, Cic.: curator munerum ac venationum, Suet.: reliquae sunt venationes binae per dies quinque, magnificae, sed quae etc., Cic.: venationes ludosque et cum collega et separatim edidit, Suet.: in circo maximo venationis amplissimae pugna populo dabatur, Gell. – meton., Tiere zur Hetze, Sen. de ben. 1, 12, 3.