Μυσός

English (LSJ)

ὁ, Mysian, A.Pers.52 (anap.), etc.: proverbially feeble and effeminate, whence prov. Μυσῶν λεία, i.e. a prey to all, of anything that can be plundered with impunity, Stratt.35, D.18.72, Arist.Rh. 1372b33; ὁ Μυσῶν ἔσχατος the most worthless of men, Magn.5, cf. Philem.77, Men.55; τῶν λεγομένων M. ὁ ἔσχατος Pl.Tht.209b; εἴ σοι Μυσόν γε ἥδιον καλεῖν Id.Grg.521b, cf. E.Fr.704.

French (Bailly abrégé)

οῦ;
adj. m.
de Mysie, en Asie Mineure ou en Mœsie.
Étymologie: cf. Μυσία.

Greek Monolingual

(II)
Μυσός, ὁ (ΑΜ) ο κάτοικος της Μυσίας
αρχ.
παροιμ. φρ. α) «Μυσῶν λεία» — λεγόταν για πράγμα που είναι εκτεθειμένο στη διάθεση όλων και επομένως υπόκειται ατιμωρητί σε λαφυραγωγία
β) «ὁ Μυσῶν ἔσχατος» — ο πιο ευτελής από τους ανθρώπους.

Greek Monotonic

Μῡσός: ὁ, κάτοικος της Μυσίας, σε Αισχύλ.· από τον εκθηλυσμένο χαρακτήρα τους, το Μυσῶν λεία κατέληξε να σημαίνει λεία προορισμένη για όλους, για οτιδήποτε είναι δυνατόν να λαφυραγωγηθεί χωρίς το φόβο της τιμωρίας, σε Δημ.

Russian (Dvoretsky)

Μῡσός: мисийский Aesch. etc.

Middle Liddell

Μῡσός, οῦ, ὁ,
a Mysian, Aesch.:—from their effeminate character, Μυσῶν λεία came to mean a prey to all, of anything that can be plundered with impunity, Dem.