μιξοβάρβαρος

English (LSJ)

μιξοβάρβαρον, semibarbarian, half barbarian and half Greek, E.Ph.138, X.HG2.1.15, Pl.Mx.245d.

German (Pape)

[Seite 188] halb barbarisch, halb griechisch; Eur. Phoen. 140; Plat. Menex. 245 d; Xen. Hell. 2, 1, 15.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à moitié barbare.
Étymologie: μίγνυμι, βάρβαρος.

Russian (Dvoretsky)

μιξοβάρβᾰρος: полуварварский Eur., Xen., Plat. etc.

Greek (Liddell-Scott)

μιξοβάρβᾰρος: κατὰ τὸ ἥμισυ βάρβαρος καὶ κατὰ τὸ ἄλλο Ἕλλην, Εὐρ. Φοίν. 138, Ξεν. Ἑλλ. 2. 1, 15, Πλάτ. Μενέξ. 245D.

Greek Monolingual

και μειξοβάρβαρος, -η, -ο (ΑΜ μιξοβάρβαρος, -ον, Α και μειξοβάρβαρος, -ον)
μη γνήσιος Έλληνας, αυτός που είναι κατά το ένα ήμισυ βάρβαρος και κατά το άλλο ήμισυ Έλληνας
νεοελλ.
το θηλ. ως ουσ. η μιξοβάρβαρη
(για την ελληνική γλώσσα) γλώσσα ανάμικτη με βαρβαρισμούς
μσν.
1. αυτός που ανήκει σε έθνος το οποίο αποτελείται από διάφορα βαρβαρικά φύλα
2. αυτός που χρησιμοποιεί γλώσσα ανάμικτη με βαρβαρισμούς, αυτός που μιλά μικτή γλώσσα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μ(ε)ιξ(ο)- του μίγνυμι / μείγνυμι + βάρβαρος.

Greek Monotonic

μιξοβάρβαρος: μισός βάρβαρος - μισός Έλληνας, σε Ευρ., Ξεν.

Middle Liddell

half barbarian half Greek, Eur., Xen.

English (Woodhouse)

half-barbarous, half-foreign

Mantoulidis Etymological

(=μισός βάρβαρος καί μισός Ἕλληνας). Ἀπό τό μίγνυμι + βάρβαρος. Δές γιά περισσότερα παράγωγα στό ρῆμα μίγνυμι.