δίκροτος
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ον,
A double-beating, ῥόθια κώπας E.IT408 (lyr.); of the pulse, Archig. ap. Gal.8.537, al., Ruf.Syn.Puls.8.5. 2 of ships, with only two banks of oars manned, X.HG2.1.28; later, = διήρης, Arr.An.6.5.2, Luc.Am.6: Subst. δίκροτον, τό, Plb.5.62.3, App.Mith.17; δίκροτος, ἡ, AP7.640 (Antip.). II δ. ἁμαξιτός a road for two carriages, E.El.775.
German (Pape)
[Seite 630] zweimal schlagend, vom Pulse; Galen.; – von beiden Seiten geschlagen; κῶπαι, doppelte Ruder, Eur. I. T. 408; ἁμαξιτός, mit zwei Geleisen, El. 775; gew. vom Schiffe, = διήρης, nach E. M. (vgl. oben, Poll. 1, 82) mit zwei Reihen Ruderbänken; neben μονόκροτοι Xen. Hell. 2, 1, 28; vgl. Arr. An. 6, 5, 4; Luc. Amor. 6; Ant. Ih. 49 (VII, 640); τριήρεις, δίκροτα, κέλητες stellt Poll. 5, 62, 3 zusammen; öfter bei Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δίκροτος: -ον, ὁ διττῶς κροτῶν, σφυγμός, Γαλην. 8, σ. 28, 29, 268, 269· κῶπαι Εὐρ. Ι. Τ. 408. 2) ἐπὶ πλοίων, ὁ ἔχων διπλᾶς κώπας ἢ δύο σειρὰς κωπῶν ἐν ἐκατέρᾳ πλευρᾷ, ἀλλαχοῦ διήρης, Ξεν. Ἑλλ. 2. 1, 28, Ἀνθ. Π. 7. 640· πρβλ. μονόκροτος. ΙΙ. δ. ἁμαξιτός, ὁδὸς διὰ δύο ἁμάξας, Εὐρ. Ἠλ. 775.
