μονόκροτος
ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)
English (LSJ)
ναῦς, a vessel with one squad of rowers, opp. δίκροτος, X.HG2.1.28, cf.Arch.Pap.8.197, Str.7.7.6, Ael.Tact.[4].
German (Pape)
[Seite 203] sich durch einen Schlag bewegend, mit einer Reihe Ruderbänke; νῆες, Xen. Hell. 2, 1, 28; Strab. VII, 325. Vgl. δίκροτος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui ne frappe qu'un coup, càd qui n'a qu'un rang de rames.
Étymologie: μόνος, κροτέω.
Russian (Dvoretsky)
μονόκροτος: движимый одним лишь ударом (весел), т. е. с одним рядом гребцов (νῆες Xen.).
Greek (Liddell-Scott)
μονόκροτος: ναῦς, πλοῖον ἔχον μίαν σειρὰν κωπῶν, ἀντίθετ. τῷ δίκροτος, Ξεν. Ἑλλ. 2. 1, 28, πρβλ. Στράβ. 325.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α μονόκροτος, -ον)
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το μονόκροτο
είδος πολεμικού πλοίου το οποίο έχει ένα επίφρακτο πυροβολείο
αρχ.
(για πλοίο) αυτός που έχει μία σειρά κουπιών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + κρότος (< κροτῶ), πρβλ. υψίκροτος].
Greek Monotonic
μονόκροτος: -ον (κροτέω), πλοίο με μία μόνο σειρά κουπιών, σε Ξεν.
Middle Liddell
μονό-κροτος, ον κροτέω
with one bank of oars, Xen.
