Ἀμφικτύονες

From LSJ
Revision as of 10:20, 5 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_22)

Ἀναξαγόρας δύο ἔλεγε διδασκαλίας εἶναι θανάτου, τόν τε πρὸ τοῦ γενέσθαι χρόνον καὶ τὸν ὕπνονAnaxagoras used to say that we have two teachers for death: the time before we were born and sleep | Anaxagoras said that there are two rehearsals for death: the time before being born and sleep

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: Ἀμφικτύονες Medium diacritics: Ἀμφικτύονες Low diacritics: Αμφικτύονες Capitals: ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΕΣ
Transliteration A: Amphiktýones Transliteration B: Amphiktyones Transliteration C: Amfiktyones Beta Code: *)amfiktu/ones

English (LSJ)

ων, οἱ,

   A Amphictyons, deputies of states associated in an ἀμφικτυονία, e.g. at Onchestos, Str.9.2.33; Calauria, 8.6.14; Delos, Ath.6.234e; esp. at Delphi, D.5.14,al., Aeschin.2.115, etc.; Ἀμφικτίονες IG2.545.16,al., and this form seems to preserve the etym., v. foreg.: sg. in Lib.Decl.17.10,al.

Greek (Liddell-Scott)

Ἀμφικτύονες: -ων, οἱ, ἀπεσταλμένοι τῶν πόλεων, ὅσαι ἦσαν συνδεδεμέναι εἰς ἀμφικτυονίαν ἢ Ἀμφικτυονικὴν ὁμοσπονδίαν. - Ὑπῆρχον ἱκαναὶ τοιαῦται ὁμοσπονδίαι ἐν τῇ ἀρχαίᾳ Ἑλλάδι, ἀλλ’ ἡ μία, ἥτις σχεδὸν ἀποκλειστικῶς ὀνομάζεται διὰ τοῦ ὀνόματος τούτου, ἦτο ἡ συνεδρεύουσα δὶς τοῦ ἔτους, τὸ μὲν ἔαρ ἐν Δελφοῖς, τὸ δὲ φθινόπωρον ἐν Ἀνθήλῃ παρὰ τὰς Θερμοπύλας (ὅθεν καὶ Πυλαία ὠνομάσθη, ἴδε τὴν λέξιν), Ἡρόδ. 5. 62., 7. 200, 213, 228, Συλλ. Ἐπιγρ. 158. 1., 159. 20 κἑξ., 1124 καὶ ἀλλ.: - ἱδρύθη δὲ ἡ ὁμοσπονδία αὕτη καὶ τὸ συνέδριον κατὰ μὲν τὸ Παριανὸν Χρον. τῷ 1522 π.Χ., κατ’ ἄλλους δὲ μετὰ τὴν χρονολογίαν τῶν Ὁμηρ. ποιημάτων. Ἀπετελεῖτο δὲ ἐκ μελῶν ἀποστελλομένων ἐκ δώδεκα Ἑλληνικῶν πολιτειῶν· καὶ τὰ μέλη ταῦτα ἦσαν δύο εἰδῶν, οἱ πυλαγόροι καὶ οἱ ἱερομνήμονες (ἴδε τὰς λέξεις): σκοπὸς δὲ τοῦ συνεδρίου τούτου ἦτο ἡ προστασία τῶν κοινῶν τῆς Ἑλλάδος συμφερόντων, ἴδε Αἰσχίν. σ. 43, Παυσ. 10. 8· ἀλλ’ εἰς μεταγενεστέρους χρόνους κατήντησεν ἁπλοῦν ὄργανον ἐν ταῖς χερσὶ τῶν ἰσχυροτέρων πολιτειῶν, ἡ ἐν Δελφοῖς σκιὰ Δημ. 63 ἐν τέλ. Οἱ παλαιοὶ παρῆγον τὸ ὄνομα ἔκ τινος ἥρωος Ἀμφιτκτύονος, πρβλ. Ἡρόδ. 7. 200: ἀλλ’ ἀναμφιβόλως κατ’ ἀρχὰς δὲν διέφερε τῶν λέξεων ἀμφικτίονεςπερικτίονες, πρβλ. Τίμ. ἐν λέξ., Ἀναξιμέν. παρ’ Ἁρπ. ἐν λ., Παυσ. ἔνθ’ ἀνωτ., κτλ.· καὶ οὕτως ἐνίοτε γράφεται ἐν ἐπιγραφαῖς, Συλλ. Ἐπιγρ. 1688. 16, 41, 42 (ἀλλὰ διὰ τοῦ υ ἐν στίχ. 20). ΙΙ. οἱ πρόεδροι τῶν Πυθικῶν ἀγώνων.