κέλαδος
αἰτήσεις ἀκοὐεις σῶν ἱκετῶν· ταχἐως συνδραμεῖς ἀναπαὐων εὐεργετῶν· ἰάματα παρἐχεις, Ἱερἀρχα, τῇ πρὀς Θεὀν παρρησἰᾳ κοσμοὐμενος → You hear the prayers of your suppliants; quickly you come to their assistance, bringing relief and benefits; you provide the remedies, Archbishop, since you are endowed with free access to God.
English (LSJ)
ὁ, poet. word,
A a noise as of rushing waters: generally, loud noise, din, clamour, θῆκε πολὺν κέλαδον καὶ ἀϋτήν, of persons quarrelling, Il.9.547, cf. 18.530, Od.18.402; κ. Εὐίου E.Ba.578 (lyr.). 2 of musical sound, κ. λύρας Id.IT1129 (lyr.), cf. Cyc.489 (anap.). II loud clear voice, as of an oracle, Pi.P.4.60; shout, cry, κ. οὐ παιώνιος A.Pers.605, cf. 388, Ch.341 (anap.), S.El.737, etc. 2 chirp of the τέττιξ, Ael.NA1.20; of the twittering of birds, κ. παντομιγής Lyr.Alex.Adesp.7.6.
German (Pape)
[Seite 1413] ὁ, Geschrei, Lärm, Getöse; ἀμφ' αὐτῷ θῆκε πολὺν κέλαδον καὶ ἀϋτήν II. 9, 543; αὐτόματος, Klang, Pind. P. 4, 60; βοᾷ δ' ἐν ὠσὶ κέλαδος οὐ παιώνιος Aesch. Pers. 597, vgl. Ch. 337; ὀξὺν δι' ὤτων κέλαδον ἐνσείσας θοαῖς πώλοις Soph. El. 727; ὁ κέλαδος Εὐΐου Eur. Bacch. 578, öfter; auch λύρας, I. T. 1129; μουσεῖος Ep. (IX, 372).
Greek (Liddell-Scott)
κέλαδος: ὁ, ποιητ. λέξις (πρβλ. κελαδέω), θύρυβος, οἷος ὁ τοῦ ὁρμητικῶς ῥέοντος ὕδατος, μέγας θόρυβος, κραυγή. θῆκε πολὺν κέλαδον καὶ ἀϋτήν, ἐπὶ προσώπων ὁριζόντων, Ἰλ. Ι. 547, πρβλ. Σ. 530, καὶ μετατίθημι. ΙΙ. ἰσχυρὰ καὶ καθαρὰ φωνὴ ὡς ἡ τοῦ μαντείου. Πινδ. ΙΙ. 4. 107· κραυγή, βοή, κ. οὐ παιώνιος Αἰσχύλ. Πέρσ. 605, πρβλ. 388, Χο. 341, Σοφ. Ἠλ. 737, κτλ. ΙΙΙ. ὁ ἦχος τῆς μουσικῆς, κ. ἑπτατόνου λύρας Εὐριπ. Ι. Τ. 1129, Κύκλ. 487.
