ἀποτέτανται

Greek (Liddell-Scott)

ἀποτέτανται: Λουκ. Ζεῦξ. 4. ― Ἐκτείνω, τείνω πρὸς μέρος τι, μέρος τι αὑτοῦ Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 1. 18, 27· ἀπ ἐκεῖ τὴν διάνοιαν ὁ αὐτ. περὶ Μνήμ. 2. 19· τὼ πόδε Λουκ. π. Μισθ. Συνόντ. 13: ― Παθ. δρέπανα ἐκ τῶν ἀξόνων ἀποτεταμένα Ξεν. Ἀν. 1. 18, 10· ἡ ὄψις πόρρω ἀποτεινομένη Ἀριστ. Μετεωρ. 3. 6, 6, κτλ… 2) ἐπιμηκύνω, ἐπεκτείνω, προάγω, ἐπὶ τῆς γραμμῆς στρατεύματός τινος, Ξεν. Ἑλλ. 5. 2, 40· μακροτέρους ἀπ. μισθούς, ἐπεκτείνω τὰς ἀμοιβὰς πολὺ παραιτέρω, Πλάτ. Πολ. 363D· ἰδίως ἐπὶ λόγων ἢ ὁμιλιῶν, ἀπ. τὸν λόγον ὁ αὐτ. Γοργ. 466Α· ἀπ. μακρὸν λόγον, κάμνω μακρὰν ὁμιλίαν, Πρωτ. 335C, κ. ἀλλ. συχνὸν λόγον Γοργ. 465Ε· μακρὰν ῥῆσιν ἀπ. Πολ. 605D· ἐπὶ μεταλλίνων (χαλκῶν) ἀγγεῖων, μακρὸν ἠχεῖ καὶ ἀποτείνει [τὸν ἦχον] Πρωτ. 329Α· ὀξὺν ἀπ. φθόγγον Πλουτ. Σύλλ. 7: ― Παθ., ἐπιμηκύνομαι, ἀποτεινομένου τοῦ πότου Λουκ. π. Μισθ. Συνόντ. 18. 3) ἐφαρμόζω: Παθ., παραδείγματα ἀκριβῶς ἀποτεταμένα ταῖς γραμμαῖς, μετ’ αὐστηρᾶς ἀκριβείας γεγραμμένα, Λουκ. Ρητ. Διδάσκ. 9: ― Μέσ., καταβάλλω προσπαθείας, Διογ. Λ. 5. 17· ὑπέρ τινος, περί τινος πράγματος, Λουκ. Ἔρωτ. 17· ἀποτείνεσθαι πρός τινα, ἐπιγλωσσᾶσθαί τί τινος, κατατρέχειν τινός, Εὐσεβ. Ἱ. Ἐκκλ. 6.17., 7.11. ΙΙ. ἀμεταβ. ἐκτείνομαι, καὶ ὅσα ἀπὸ τούτων φλέβια ἀποτείνει Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 2.11, 9· μέχρι ὁ αὐτ. Μετεωρ. 1. 6,13· καὶ νῦν ἴσως πόρρω ἀποτενοῦμεν, ἤν διαλεγώμεθα, τοῦτ’ ἔστι μακρολογήσομεν, Πλάτ. Γοργ. 458C· μετὰ μετοχ., ἐξακολουθῶ πράττων τι, ἀπ. μαχόμενοι Πλούτ. 2. 60Α.