συγκοίμημα
From LSJ
Χρὴ τῶν ἀγαθῶν διακναιομένων πενθεῖν ὅστις χρηστὸς ἀπ' ἀρχῆς νενόμισται → When a good man is hurt, all who would be called good must suffer with him
English (LSJ)
ατος, τό,
A partner of one's bed, in pl., E.Andr. 1273.
German (Pape)
[Seite 968] τό, das Zusammenschlafen, der Beischläfer, Eur. Andr. 1270.
Greek (Liddell-Scott)
συγκοίμημα: τό, τὸ συγκοιμώμενον πρόσωπον, σύνευνος, ἐν τῷ πληθ., Εὐρ. Ἀνδρ. 1273, πρβλ. Monk εἰς Εὐρ. Ἱππ. 11.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
1 action de coucher avec;
2 qui partage la couche avec.
Étymologie: συγκοιμάομαι.