Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

incestus

From LSJ
Revision as of 06:37, 14 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (D_4)

Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous

Euripides, Melanippe Captiva, Fragment 6.11

Latin > English (Lewis & Short)

incestus: a, um, adj. 2. in-castus,
I unclean (in a moral and religious sense), impure, polluted, defiled, sinful, criminal (as an adj. mostly poet. and in post-Aug. prose).
I In gen.: cum verborum contumeliis optimum virum incesto ore lacerasset, Cic. Phil. 11, 2, 5: saepe Diespiter Neglectus incesto addidit integrum, punished the good with the bad, Hor. C. 3, 2, 30: catervae Incestarum avium, that feed on corpses, Stat. Th. 9, 27: profana illic omnia, quae apud nos sacra: rursum concessa apud illos, quae apud nos incesta, Tac. H. 5, 4: an triste bidental Moverit incestus, impious, Hor. A. P. 472. —
II In partic., unchaste, lewd, incestuous.
   A Adj.: Ilion Fatalis incestusque judex ... vertit In pulverem, i. e. Paris, Hor. C. 3, 3, 19; called also: praedo, Stat. Ach. 1, 45: princeps, Plin. Pan. 52, 3: amores, Hor. C. 3, 6, 23; Tac. A. 12, 4: nuptiae, id. ib. 11, 25 fin.; cf. conjugia, Suet. Claud. 26: noctes, Plin. Pan. 63, 7: voces, Ov. Tr. 2, 503: pellicere aliquem incesto sermone, Liv. 8, 28, 3: incestus manus intra terminos sacratos inferre, id. 45, 5, 7: corruptor et idem incestus, Juv. 4, 9. — Hence,
   B Substt.
   1    incestum, i, n., unchastity, lewdness; esp. as a violation of religious laws, incest (class.): incestum pontifices supremo supplicio sanciunto, Cic. Leg. 2, 9, 22: concubuit cum viro ... fecit igitur incestum, id. Inv. 1, 40, 73. committere, Quint. 4, 2, 88; Dig. 23, 2, 39: ex incesto, quod Augustus cum Julia filia admisisset, Suet. Calig. 23; cf.: incesti cum sorore reus, id. Ner. 5: cum filia commissum, Quint. 5, 10, 19: incesto liberatus, Cic. Pis. 39, 95: incesti damnata, Quint. 7, 8, 3: ab incesto id ei loco nomen factum, Liv. 8, 15, 8: incesti poena ... in viro in insulam deportatio est, Paul. Sent. 2, 26, 15. — In plur.: stupra ... et adulteria, incesta denique, Cic. Tusc. 4, 35, 75: super sororum incesta, Suet. Calig. 36: Vestalium virginum, id. Dom. 8.—
   2    incesta, ae, f., an incestuous woman, paramour: hunc (adamanta) dedit olim barbarus incestae, Juv. 6, 158.— Adv.: incestē (incastē, Sen. Contr. 2, 13).
   A In gen., impurely, sinfully, Lucr. 1, 98: facere sacrificium Dianae, Liv. 1, 45, 6.—
   B In partic., unchastely: ideo aquam adduxi, ut ea tu inceste uterere? Cic. Cael. 14, 34: libidinatum, Suet. Ner. 28: agit incestius res suas, Arn. 5, 170.
incestus: ūs, m. 1. incestus, II.,
I unchastity, incest (mostly Ciceron.): quaestio de incestu, Cic. Mil. 22, 59; id. Brut. 32, 122; 124; id. N. D. 3, 30, 74 Klotz; Liv. 4, 44 Weissenb.; Val. Max. 6, 3, 7.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) incestus,¹¹ a, um (in et castus),
1 impur, souillé : Cic. Phil. 11, 5 ; Liv. 45, 5, 7 ; Hor. P. 472