Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

filia

From LSJ

L'amor che move il sole e l'altre stelleLove that moves the sun and the other stars

Dante Alighieri, Paradiso, XXXIII, v. 145

Latin > English

filia filiae N F :: daughter

Latin > English (Lewis & Short)

fīlĭa: ae (
I gen. filiāi, Plaut. Aul. 2, 4, 16 al.; dat. and abl. plur. filiabus, Cato ap. Prisc. p. 733 P.; Liv. 24, 26, 2; Sen. Q. N. 1, 17 fin.; Inscr. Grut. 750, 6; August. C. D. 3, 5; 15, 23; Dig. 30, 15, § 1; 40, 12, 3, § 2; cf. Plin. ap. Charis. p. 103 fin. P.; and filiis, Enn. ap. Prisc. l. l.; Plaut. Stich. 4, 1, 61; id. Poen. 5, 3, 9; Front. Strat. 4, 3, 5; Liv. 38, 57, 2 Drak.; Just. 7, 3, 3; Auct. B. Alex. 33, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 22), f. filius, a daughter: tua reconcilietur uxor, mea necetur filia, Enn. ap. Ruf. § 37 (Trag. v. 267 ed. Vahl.): Numae Pompilii nepos ex filia rex a populo est Ancus Marcius constitutus, Cic. Rep. 2, 18: o matre pulchra filia pulchrior, Hor. C. 1, 16, 1.—In apposition: cum Decimus quidam Verginius virginem filiam ... in foro sua manu interemisset, Cic. Rep. 2, 37: virgo, Ter. Ad. 3, 4, 20; Quint. 9, 2, 70: eam quae nobis adoptione filiae loco esse coeperit, Gai. Inst. 1, 59.—
   A In partic.: filia familias, or, in one word, filiafamilias, v. familia. —
   B Transf., female offspring, offshoot (poet.): Pontica pinus, Silvae filia nobilis, Hor. C. 1, 14, 12; Mart. 14, 90: filiae Picenae porcae, id. 13, 35: Massilia Graium filia, Paul. Nol. Carm. 21, 305.

Latin > French (Gaffiot 2016)

fīlĭa,⁷ æ, f., fille : Cic., etc. ; virgo filia Pl. Aul. 172 ; Cic. Rep. 2, 63, fille vierge || familias Dig. 1, 64, fille en puissance de père || dat. et abl. filiis : Pl. St. 567 ; Liv. 38, 57, 2 ; -abus Cato Orig. 7, 6 ; Liv. 24, 26, 2.

Latin > German (Georges)

fīlia, ae, f. (filius), die Tochter (Ggstz. filius, pater, mater), Cic. u.a.: virgo f., Cic.: fratris filia, Nichte, Liv. u.a., sororis filia, Sen.: filia familias, s. familia. – urbs filia, Tochterstadt, Augustin. de civ. dei 3, 14, 3. – poet. übtr., Massilia Graiûm filia, Abkömmling, Sprößling von Griechen, Catull. – / Dat. u. Abl. Plur. filiis u. filiabus, letzteres bes. neben filiis (v. filius); vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 41 f. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 278. – Nbf. α) feilia, Corp. inscr. Lat. 1, 1008 u. 1030. Plaut. Poen. 1239. – b) fīleia, Corp. inscr. Lat. 14, 2863; arch. Dat. fileai, Corp. inscr. Lat. 14, 4112.

Latin > Chinese

filia, ae. f. ::