ἐγγύη

English (LSJ)

(rarely ἐγγύα; but

   A τὴν ἐγγύαν IG11(2).226 A 29 (Delph., iii B.C.), cf. Epich. (v. infr.), PSI4.346 (iii B.C.)), ἡ: (ἐν, γύαλον, cf. ἐγγυαλίζω):—pledge put into one's hand: generally, surety, security, whether received or given, Od.8.351; ἐ. τιθέναι τινί A.Eu.898; ἐγγύας ἀποτίνειν ὑπέρ τινος Antipho 2.2.12; ἐ. ἐγγυᾶσθαι (v. ἐγγυάω 11); ἀποδιδόναι D.53.27; ἐ. ὁμολογεῖν, = Lat. vadimonium facere, D.H.11.32, OGI455.3 (Epist. M. Antonii); τῆς ἐ. τῆς ἐπὶ τὴν τράπεζαν D. 33.10; ἐγγύας ἄτα 'στι θυγάτηρ, ἐγγύα δὲ ζαμίας Epich.268: prov., ἐγγύη, πάρα δ' ἄτη Pl.Chrm.165a, etc.    2 betrothal, Pl.Lg.774e; ἐ. ποιεῖσθαί τινος Is.3.28.    3 ἐ.· σημεῖον ἐν θυτικῇ, Hsch. [ῠ; ῡ only in AP9.366.]

German (Pape)

[Seite 701] ἡ (γυῖον), 1) die Bürgschaft, die in Einhändigung eines Pfandes besteht, Gewährleistung; Od. 8, 351; τιθέναι τινί, Aesch. Eum. 858; vgl. ἑγγυᾶσθαι; ἐγγύας ἀποτίνειν ὑπέρ τινος, Antiph. 2 β 12; ἡ ἐπί od. πρὸς τὴν τράπεζαν ἐγ., Dem. 33, 10. 11, die Caution beim Wechsler; ὁμολογεῖν, Bürgschaft geben, D. Hal. 11, 32. – 2) Verlobung; ἐγγύας ποιεῖσθαι, Dem. 46, 18; vgl. Plat. Legg. VI, 774 e; Plut. Cat. mai. 24.

Greek (Liddell-Scott)

ἐγγύη: (οὐχὶ ἐγγύα), ἡ, (ἐν, γύαλον, πρβλ. ἐγγυαλίζω)· - ἐνέχυρον τιθέμενον εἰς τὴν χεῖρά τινος· καθόλου, ἀσφάλεια, βεβαίωσις, ἐγγύησις, εἴτε λαμβανομένη, εἴτε διδομένη, Λατ. vadimonium, Ὀδ. Θ. 351 (ἴδε ἐγγυάω Ι)· ἐγγύην τιθέναι τινὶ Αἰσχύλ. Εὐμ. 898 ἐγγύας ἀποτίνειν ὑπέρ τινος Ἀντιφῶν 117. 34· ἐγγύην ἐγγυᾶσθαι (ἴδε ἐγγυάω ΙΙ)· ἀποδιδόναι Δημ. 1255. 2· τῆς ἐγγύης τῆς ἐπὶ τὴν τράπεζαν Δημ. 895. 16· ἐγγύας ἄτα ’στι θυγάτηρ, ἐγγύα δὲ ζαμίας Ἐπίχ. 150 Ahr.· πρβλ. ἐγγυάω Ι. 1. 2) ἀρραβών, μνηστεία, Πλάτ. Νόμ. 774Ε, Ἰσαῖος 40. 39. ῡ ἐν Ἀνθ. Π. 9. 366.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
ce qu’on met dans la main comme gage, d’où
1 caution, garantie : ἐγγύην ἐγγυᾶσθαι, ἐγγύην τίθεσθαί τινι, fournir une caution pour qqn;
2 fiançailles : ἐγγύας ποιεῖσθαι, fiancer.
Étymologie: ἐν, γύαλον.

English (Autenrieth)

surety, pledge, see ἐγγυάομαι.

Spanish (DGE)

-ης, ἡ

• Alolema(s): ἐγγύα Epich.257, IG 11(2).226A.29 (Delos III a.C.), PSI 346.4 (III a.C.), Hsch.

• Grafía: pap. graf. ἐνγ-

• Prosodia: [-ῡ- AP 9.366]
1 econ. y jur. fianza, garantía ἐγγύαι ἐγγυάασθαι Od.8.351, μοι ... ἐγγύην θήσῃ; A.Eu.898, ἐγγύην δὲ εἶναι κυρίαν πατρὸς μὲν πρῶτον, δευτέραν πάππου ... Pl.Lg.774e, μὴ ἀποδιδῷ τὴν ἐγγύην D.53.27, como ejemplo de transacción voluntaria, Arist.EN 1131^a4, ἐγγύην φεύγειν AP l.c., εἰσπράσσομαι τὴν ἐγγύην PSI 384.6 (III a.C.), ἐ. πολλοὺς ἀπώλεσεν LXX Si.29.17, ὥστε τοὺς διαμαρτόντας τῆς ἐγγύης ἀποπνίγεσθαι Luc.Bis Acc.27, ἀπηλλάχθαι τὸν ἔγγ[υον τῆς] ἐγγύης IEphesos 4.45 (III a.C.), πρὸς τὴν ἐγγύην con respecto a la fianza Plb.5.27.7, 28.6, cf. Vett.Val.40.11, 184.16
•c. gen. fianza por ἐ. τοῦ ἐνηροσίου IG l.c., ἐ. τοῦ ζωγράφου PSI 346.4 (III a.C.), τοῦ θανάτου ἐ. Polyaen.5.2.22
•c. giros prep. μεγάλας δὲ ὑπὲρ πολλῶν ἐγγύας ἀποτίνοντα Antipho 2.2.12, ὅπως ... ἀπολυθήσομαι τῆς ἐγγύης τῆς ἐπὶ τὴν τράπεζαν de qué modo me libraría de la fianza ante el banco D.33.10, τὴν ἐγγύην ὁμολογεῖτε περὶ αὐτῆς D.H.11.32, μήτε ἐνγύην ... τινα ὁμολ[ο] γεῖν τινι IAphrodisias 1.8.47 (I a.C.)
•prov. ἐγγύα ἄτας θυγάτηρ, ἐγγύας δὲ ζαμία fianza de ruina es hija, y de fianza (viene) castigo Epich.l.c., ἐ. πάρα δ' ἄτη fianza, por tanto ruina Pl.Chrm.165a.
2 jur. dación matrimonial e.e. matrimonio legal consistente en el acto de entrega al marido de la esposa por el padre o varón que ejercía su potestad, equiv. al término pop. ἔκδοσις (q.u.) τὴν ἐγγύην ... ἐποιεῖτο τῆς τοιαύτης γυναικός se casó legalmente con una mujer de ese tipo Is.3.28, cf. 16, 23, 26, 36, Poll.3.34, EM 309.18G.
•tb. como denominación de los esponsales o compromiso matrimonial romano, ref. al novio y al padre de la novia καταβάντες ... εἰς ἀγορὰν ἐποιοῦντο τὴν ἐγγύην bajando al foro, efectuaron el compromiso matrimonial Plu.Cat.Ma.24, ἐ.· γάμου ἀπογραφή Paus.Gr.ε 3, Hsch., cf. λέγεται δέ ποτε ἐ. καὶ γάμου ἀπογραφή, ὡς ἐν ῥητορικῷ ... λεξικῷ Eust.1600.7.
3 ἐ.· σημεῖον ἐν θυτικῇ Hsch.
4 ἐγγύαν· lacon. ὀψωνίαν Hsch.

• Etimología: Comp. de ἐν y -γύη, un antiguo nombre de la mano que sólo se conserva como segundo miembro de compuesto.