ἔκφυλος
χρώμεθα γὰρ πολιτείᾳ οὐ ζηλούσῃ τοὺς τῶν πέλας νόμους → we live under a form of government which does not emulate the institutions of our neighbours
English (LSJ)
ον,
A foreign, alien, Luc.Lex.24, Sol.11, Porph.Abst.1.4; ἔ. παρὰ τὴν γένεσιν alien to generation, Simp. in Ph.220.12: metaph., strange, unnatural, horrible, Str.4.4.5, Plu.Brut.36; ἀνὴρ ἔ. τὸ μέγεθος Id.Caes.69. Adv. -λως, ἀττικίζειν Philostr.VS1.16.4.
German (Pape)
[Seite 786] nicht zum Volksstamm gehörig, fremd; καὶ βάρβαρος Strab. 4, 4, 5; ὄνομα Luc. Lexiph. 24; daher ungewöhnlich, ὄργανα Ath. IV, 182 f; übernatürlich, außerordentlich, καὶ φοβερὸν σῶμα Plut. Brut. 36, vgl. Caes. 69. Ggstz ἔμφυλος.
Greek (Liddell-Scott)
ἔκφῡλος: -ον, ἐκτὸς τῆς φυλῆς, ξένος, μὴ συγγενής, ἀλλόφυλος, Στράβων 197, Λουκ. Λεξιφ. 24: - μεταφ., ξένος, ἀλλόκοτος, παράξενος, Πλουτ. Βροῦτ. 36, πρβλ. Καίσ. 69. - Ἀντίθετον τῷ ἔμφυλος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 d’une tribu étrangère ; étranger en gén.
2 étrange, extraordinaire.
Étymologie: ἐκ, φυλή.
Spanish (DGE)
-ον
I 1extranjero, foráneo ὄργανα Aristox.Fr.97, λέξεις Polybius 285.7
•de otra raza o especie de anim. por op. a género humano, Porph.Abst.1.4.
2 extraño, anómalo σῶμα Plu.Brut.36, ἐπιθυμία Ph.1.567, c. ac. de rel. ὄψιν εἶδε φοβερὰν ἀνδρὸς ἐκφύλου τὸ μέγεθος Plu.Caes.69, c. giro prep. ἄλλης οὐσίας ἐκφύλου παρὰ τὴν γένεσιν de una entidad extraña a su origen Simp.in Ph.220.12
•ref. a palabras o formas gramaticales ῥῆμα ἔ. expresión extraña Luc.Lex.24, τὸ «καθέστητι» ἥκουσόν σου λέγοντος ὡς ἔστιν ἔκφυλον te he oído decir que καθέστητι es un barbarismo Luc.Sol.11, c. gen. ἔκφυλα τῆς θείας μεγαλοπρεπείας ... ῥήματα palabras ajenas a la majestad divina Gr.Nyss.Apoll.174.16
•neutr. subst. τὸ τῆς ἡμετέρας ἔκφυλον φύσεως lo ajeno de nuestra naturaleza por op. a la divina, Gr.Nyss.Apoll.187.1.
3 ref. a costumbres salvaje neutr. subst. τὸ ἔ. salvajismo Str.4.4.5.
II adv. -ως de forma bárbara ref. al uso de la lengua con barbarismos ἀττικίζειν Philostr.VS 503.
