δαιμονίζομαι
καὶ λέγων ὅτι Πεπλήρωται ὁ καιρὸς καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ· μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ → declaring “The time has been accomplished and the kingdom of God is near: start repenting and believing in the gospel!” (Μark 1:15)
English (LSJ)
Med.,
A = δαιμονάω, ἄλλος κατ' ἄλλην δαιμονίζεται τύχην each one hath his own fate appointed, Philem.191. II as Pass., to be deified, S.Fr.173 (so expld. by AB90; Act. in Hsch.). III to be possessed by a demon or evil spirit, Ev.Matt.4.24, al., Plu.2.706d.
German (Pape)
[Seite 514] pass. = δαιμονάω, ἄλλος κατ' ἄλλην δαιμονίζεται τύχην, jeder ist auf seine Art vom Götterwillen abhängig, Philem. bei Stob. ecl. phys. 1 p. 196; – von einem bösen Geist besessen werden, N. T. Vgl. Plut. Symp. 7, 5, 4. – Vergöttert werden, Soph. frg. 180.
Greek (Liddell-Scott)
δαιμονίζομαι: μέσ. = δαιμονάω, ἄλλος κατ’ ἄλλην δαιμονίζεται τύχην, ἕκαστος ἔχει τὴν ὡρισμένην αὐτῷ ὑπὸ τοῦ δαίμονος τύχην, Φιλήμ. ἐν Ἀδήλ. 98. ΙΙ. ὡς παθ., θεοποιοῦμαι, Σοφ. Ἀποσπ. 180. ΙΙΙ. κατέχομαι ὑπὸ δαίμονος, ἤτοι πονηροῦ πνεύματος, Εὐαγγ. κ. Μᾶρκ. ε΄, 2, κτλ.· πρβλ. Πλούτ. 2. 706D· ἡ ἐπιληψία ἐκαλεῖτο ἱερὴ νόσος (ὥς τινες ἐνόμισαν), διότι εἶχεν ὡς αἰτίαν «τὴν εἴσοδον δαίμονος εἰς τὸν ἄνθρωπον» Ἀρετ. π. Δίτ. Χρον. Παθ. 1. 4.
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et part. pf.
être possédé du démon.
Étymologie: δαίμων.
Spanish (DGE)
• Morfología: [act. -ίζω Aq.Ps.90.6, Hsch.]
1 estar sometido a la divinidad δεδαιμονισμένον consagrado a un dios S.Fr.170, ἄλλος κατ' ἄλλην δαιμονίζεται τύχην cada cual depende en su destino de la voluntad divina Philem.161.
2 estar poseído por un mal espíritu, endemoniado Plu.2.706d, I.AI 8.47, Eu.Matt.4.24, Eu.Marc.5.15, 16, T.Sal.17.3, Cat.Cod.Astr.11(2).119, Pall.H.Laus.18.11.
3 en v. act., de un abstr. actuar movido por un demon ἀπὸ δηγμοῦ δαιμονίζοντος Aq.l.c., cf. Hsch.
English (Strong)
middle voice from δαίμων; to be exercised by a dæmon: have a (be vexed with, be possessed with) devil(-s).
