ἀφιλάγαθος
English (LSJ)
[ᾰγ], ον, not loving the good, 2 Ep.Ti.3.3.
Spanish (DGE)
-ον
que no ama el bien, que no tiene caridad 2Ep.Ti.3.3.
German (Pape)
[Seite 411] ὁ, das Gute, die Guten nicht liebend, N.T.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui n'aime pas le bien ou les gens de bien.
Étymologie: ἀ, φιλάγαθος.
Russian (Dvoretsky)
ἀφιλάγᾰθος: не любящий добра NT.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφῐλάγαθος: -ον, μὴ φιλῶν τὸ ἀγαθὸν, Ἐπιστ. Β΄ πρὸς Τιμόθ. κ. γ΄, 3.
English (Strong)
from Α (as a negative particle) and φιλάγαθος; hostile to virtue: despiser of those that are good.
English (Thayer)
ἀφιλαγαθον (alpha privative and φιλάγαθος), opposed to goodness and good men (R. V. no lover of good); found only in 2 Timothy 3:3.
Greek Monotonic
ἀφῐλάγαθος: -ον, αυτός που δεν αγαπά το καλό, σε Καινή Διαθήκη
Middle Liddell
Chinese
原文音譯:¢fil£gaqoj 阿-非拉瓜拖士
詞類次數:形容詞(1)
原文字根:不-喜愛-善的
字義溯源:反美德的,不愛良善的;由(α / ἄλφα)= (ἄνευ)*=不)與(φιλάγαθος)=愛良善的)組成;而 (φιλάγαθος)又由(φίλος)*=親愛)與(ἀγαθός / ἀγαθοεργός)*=善的)組成
出現次數:總共(1);提後(1)
譯字彙編:
1) 不愛良善(1) 提後3:3