Κορύβαντες

French (Bailly abrégé)

άντων (οἱ) :
les Corybantes, prêtres de Cybèle, en Phrygie, qui célébraient leurs mystères avec des danses et des chants désordonnés ; p. ext. délire, transport, inspiration poétique.
Étymologie: DELG hypoth. phrygienne de Kretschmer ; cf. Ἄβαντες, ἀλίβαντες.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m. pl.
Meaning: Corybantes, priests of the Phrygian Cybele (E., Ar., Str.), sg. Κορύβας `Ρέας ἱερεύς H.; also Κύρβαντες, sg. -ας (Pherecyd., S.).
Derivatives: κορυβάντειος Corybantian (AP), -αντικός id. (Plu.), -αντίς f. id. (Nonn.), -αντώδης C.-like (Luc.), -αντεῖον n. C.-temple (Str.); κορυβαντιάω to be filled with frenzy like the C. (Pl., Longin.) with -ιασμός (D. H., Longin.); κορυβαντίζω consecrate in the C. rites (Ar. V. 119, Iamb.) with -ισμός κάθαρσις μανίας H.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Formation as Ἄβαντες, ἀλίβαντες a. o. (Schwyzer 526, Chantraine Formation 269). Etymology unknown; after the origin, Phrygian. Hypothesis of Kretschmer Sprache 2, 67f.: as Phrygian to OWNo. huerfa turn oneself etc. (Goth. ƕairban, s. on 2. καρπός). The variation whows that the word was in origin Pre-Greek, so Kretschmer's IE etymology must b abandoned (for Kretschmer the Phrygians were the only IE people in Anatolia, so he liked to find IE Phrygian etymologies, forgetting that the Phrygians took over much from earlier peoples in Anatolia). Which of the two forms was the original is far from easy to establish; Kretschmer thought is was Κύρβαντες (from where Κορύβ- arose through adaptation to κόρυς, which seems improbable to me). Fur. 359 thinks that in Pre-Greek a sequence υ - υ became ο - υ; so he too thinks that Κύρβ- was original (giving *Κυρυβ- > Κορυβ-). [Not here with Kretschmer as Phryg. LW [loanword] κύρβις turning table (s. v.).] Rejecting the traditional etym. from κοῦρος, he assumes a form Κορυ-β- as the stem of κόρυψ νεανίσκος and thus explains Κορύβαντες. However, in this way he seems to forget that he took Κύρβαντες as the original form.

Frisk Etymology German

Κορύβαντες: {Korúbantes}
Forms: sg. Κορύβας· Ῥέας ἱερεύς H.; auch Κύρβαντες, sg. -ας (Pherekyd., S., Lyk., Kall.).
Grammar: m. pl.
Meaning: Korybanten, Priester der phrygischen Kybele (E., Ar., Str. usw.),
Derivative: Davon κορυβάντειος korybantisch (AP), -αντικός ib. (Plu. u. a.), -αντίς f. ib. (Nonn.), -αντώδης ‘K.-artig’ (Luk.), -αντεῖον n. ‘K.-tempel' (Str.); κορυβαντιάω nach Art der Korybanten verzückt sein (Pl., Longin. u. a.) mit -ιασμός (D. H., Longin.); κορυβαντίζω die Korybantenweihe erteilen (Ar. V. 119, Iamb. u. a.) mit -ισμός· κάθαρσις μανίας H.
Etymology : Bildung wie Ἄβαντες, ἀλίβαντες u. a. (Schwyzer 526, Chantraine Formation 269). Etymologie unbekannt; nach der Herkunft zu schließen, phrygisch. Hypothese von Kretschmer Sprache 2, 67f.: als phrygisch zu awno. huerfa sich drehen (got. ƕairban, s. zu 2. καρπός); ursprüngliche Form Κύρβαντες, woraus Κορύβ- durch Angleichung an κόρυς; hierher als phryg. LW nach K. auch κύρβις drehbare Tafel (s. d.).
Page 1,923-924

Wikipedia EL

Στην ελληνική μυθολογία οι Κορύβαντες ήταν κατά μία παράδοση οι «πρώτοι άνθρωποι» πάνω στη Γη, ενώ κατά μία άλλη ήταν υπερφυσικές οντότητες που γεννήθηκαν πριν γεννηθούν οι ολύμπιοι θεοί. Οι Κορύβαντες αναφέρονται συνήθως ως εννέα ή δέκα, ή ως τρεις, αλλά συχνά, και ιδιαίτερα στις γενεαλογικές παραδόσεις, γίνεται λόγος για έναν Κορύβα ή Κύρβα.

Τον πρώτο μύθο ενισχύει η μαρτυρία ότι οι Κορύβαντες αποκαλούνταν «δενδροφυείς» (πρβλ. την καταγωγή του ανθρώπινου είδους κατά τον Δαρβίνο). Σύμφωνα όμως με άλλη παράδοση, οι Κορύβαντες γεννήθηκαν από τα δάκρυα του Δία, δηλαδή από τη βροχή, που γονιμοποιεί τη γη. Τέλος, άλλες παραδόσεις λένε ότι οι Κορύβαντες ήταν απόγονοι των Ιδαίων Δακτύλων (Στράβων Ι 473) ή γιοι της Ρέας.

Επειδή οι Κορύβαντες σχετίζονταν στενά με τη λατρεία της Κυβέλης, αναφέρονται συχνά ως γιοι της, τους οποίους απέκτησε με κάποιο ήρωα της Σαμοθράκης (Διόδωρος Γ΄ 55). Στη Ρόδο τους θεωρούσαν παιδιά του Ηλίου και της Αθηνάς, ενώ στη Σαμοθράκη γιους του Απόλλωνα και της Ρυτίας. Η σύνδεση των Κορυβάντων με τον χορό οδήγησε στη σκέψη ότι ίσως είχαν σχέση με τις Μούσες, κι έτσι από πολλούς αναφέρονται ως γιοι της Θάλειας και του Απόλλωνα (Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, Α΄ 3, 4) ή του Δία και της Καλλιόπης. Οι Κορύβαντες αναφέρονται και ως γιοι του Κρόνου, ενώ κατά τους Ορφικούς κατάγονταν από την Περσεφόνη.

Wikipedia EN

According to Greek mythology, the Korybantes or Corybantes (also Corybants) (/ˌkɒrɪˈbæntiːz/; Greek: Κορύβαντες) were the armed and crested dancers who worshipped the Phrygian goddess Cybele with drumming and dancing. They are also called the Kurbantes in Phrygia.

Wikipedia DE

Korybanten (altgriechisch Κορύβαντες) sind Vegetationsdämonen und orgiastische Ritualtänzer, die die Göttin Kybele (im römischen Reich auch Magna Mater) begleiten. Sie entstammen der griechischen Mythologie und sind auf das anatolische Reich der indoeuropäischen Phryger (dort Berekyndai) zurückzuführen. Später wurden so auch die Priester aus dem 3. und 4. Jahrhundert v. Chr. genannt, die der Kybele mit Waffentänzen, wilder Musik, Trinkgelagen und orgiastischen Ausschweifungen huldigten. Korybantische Tänze wurden unter anderem bei den Gymnopaedien getanzt.

Wikipedia ES

En la mitología griega, los Coribantes (en griego antiguo Κορύϐαντες Korúbantes), llamados Kurbantes en frigio, eran bailarines tocados con un casco que celebraban el culto de la gran diosa frigia Cibeles tocando el tamboril y bailando. Según Apolodoro son los hijos de Apolo y la musa Talía. Por su parte, los Curetes, con quien se les asocia a menudo e incluso a veces se les identifica, eran los nueve bailarines admiradores de Rea, la equivalente cretense de Cibeles.

Los Coribantes son hombres con armadura, que siguen el ritmo de panderetas, cuernos, flautas y platillos,​ y lo marcan con sus pies. La danza, según el pensamiento griego, era una de las actividades educadoras, como la elaboración del vino o la música. La danza con armadura (llamada «danza pírrica» o simplemente «pírrica») era un ritual de iniciación para los jóvenes que «alcanzan la mayoría de edad» y estaba vinculada a la celebración de una victoria en la guerra.

Los Coribantes frigios fueron identificados a menudo con otras fraternidades masculinas extáticas, como los Dáctilos ideos o los Curetes cretenses, divinidades de juventud (kuroí) que cuidaron de Zeus durante su corta infancia. En el mito griego de su nacimiento, el rito de las lanzas y escudos que entrechocan se interpreta como un medio para cubrir los gritos del niño-dios e impedir que su padre Crono lo descubra. En Las metamorfosis, Ovidio los hace nacer del agua de lluvia, Urano fertilizando a Gea, lo que podría acercarles al rito de las Híades pelasgas.

Los Coribantes cuidaron también a Dioniso en su infancia y a Zagreo, un hijo cretense de Zeus. El éxtasis salvaje que acompaña su culto puede compararse al de las Ménades, las seguidoras de Dioniso.

Existían varias «tribus» de Coribantes, entre ellas las de los Cabiros, los Coribantes de Eubea y los de Samotracia. Hopladamo​ y sus gigantes se contaban entre los Coribantes, y el titán Ánito​ era considerado un Curete.

Wikipedia FR

Dans la mythologie grecque, les Corybantes (en grec ancien : Κορύϐαντες / Korúbantes), appelé Kurbantes en Phrygie, sont des danseurs coiffés d'un casque qui célèbrent le culte de la Grande Déesse phrygienne Cybèle en jouant du tambourin et en dansant. Les Corybantes sont des hommes en armure, qui suivent le rythme des tambourins, des cors, des flûtes et des cymbales, et le marquent avec leurs pieds. La danse, selon la pensée grecque, était une des activités éducatrices, comme la fabrication du vin ou la musique. La danse en armure (la « danse pyrrhique » ou simplement la « pyrrhique ») était un rituel d'initiation pour les jeunes hommes qui « arrivent à leur majorité » et était liée à la célébration d'une victoire à la guerre.

Wikipedia IT

I coribanti (in greco antico Κορύβαντες, Korybantes) erano i sacerdoti di Cibele (divinità nata dall'unione tra Gea e Urano).