δολιόω

English (LSJ)

3pl. impf. ἐδολιοῦσαν, deal treacherously with one, LXX Ps.5.10, al.: abs., to be treacherous, Sm.Pr.26.19.

Spanish (DGE)

• Morfología: [impf. 3^a plu. ἐδολιοῦσαν LXX Ps.5.10]
I tr.
1 engañar c. ac. de pers. y de rel. ὅσα δολιοῦσιν ὑμᾶς LXX Nu.25.18
•abs. mentir ἀνὴρ δολιῶν Sm.Pr.26.19, c. dat. instrum. ταῖς γλώσσαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν LXX Ps.5.10.
2 astrol., fact. hacer traicionar τὰς φιλίας suj. los astros, Vett.Val.408.33.
II intr. en v. med. ser un traidor δολιοῦσθαι ἐν τοῖς δούλοις αὐτοῦ LXX Ps.104.25, τί ἐμηχανήσω ἢ ἐδολιώσω; Sch.S.Tr.412P.

German (Pape)

[Seite 654] listig sein; LXX.; – auch act., τινά, betrügen, Sp.

French (Bailly abrégé)

δολιῶ :
1 intr. être fourbe, rusé;
2 tr. tromper : τινά τι qqn en qch.
Étymologie: δόλιος.

Greek (Liddell-Scott)

δολιόω: ἀπίστως φέρομαι πρός τινα, Ἑβδ. (Ψαλμ. ε΄, 9 κ. ἀλλ.), Ἐπ. π. Ρωμ. γ΄, 13.

English (Strong)

from δόλιος; to be guileful: use deceit.

English (Thayer)

(δόλιος); to deceive, use deceit: in ἐδολιοῦσαν an Alexandrian form for ἐδολιουν, see Lob. ad Phryn., p. 349; Winer's Grammar, § 13,2f.; Mullach, p. 16; Buttmann, 43 (37); (cf. ἔχω). (Not found in secular writings; (Winer's Grammar, 26 (25)).)

Greek Monotonic

δολιόω: μέλ. -ώσω, συμπεριφέρομαι ύπουλα σε κάποιον, απιστώ, σε Καινή Διαθήκη

Middle Liddell

to deal treacherously with one, NTest.

Chinese

原文音譯：doliÒw 多利俄哦
詞類次數：動詞（1）
原文字根：（成為）詐欺
字義溯源：用狡計，欺騙，說謊，弄詭詐；源自（δόλιος）=狡計的）；而 （δόλιος）出自（δόλος）=詭計）， （δόλος）出自（δελεάζω）X*=誘捕）
出現次數：總共（1）；羅（1）
譯字彙編：
1） 弄詭詐（1） 羅3:13