καβαλικεύω
Ῥῦσέ με δεινῶν νοσημάτων, ἱερώτατε, ἱερωσύνην συναρμόσας ἐν χαρᾷ και ἐπιστήμης τὸ πολύτιμον κεφάλαιον → Deliver me from grievous afflictions, most holy one, joining sanctity together in joy with the precious fountainhead of knowledge
Greek Monolingual
(Μ καβαλλικεύω και καβαλικεύω και καβαλικεύγω)
1. πηγαίνω καβάλα σε άλογο ή άλλο υποζύγιο, ιππεύω
2. επιβάλλομαι σε κάποιον, κάνω κάποιον υποχείριό μου («τον καβαλίκεψε η γυναίκα του»)
3. (για ανθρώπους ή ζώα) συνουσιάζομαι, οχεύω, βατεύω, πηδώ
νεοελλ.
1. κάθομαι ιππαστί πάνω σε κάποιο αντικείμενο
2. είμαι έμπειρος στην ιππασία, είμαι καλός καβαλάρης
3. παθ. (για ζώα) καβαλικεύομαι
δέχομαι αναβάτη
μσν.
1. βοηθώ κάποιον να ανεβεί, να καβαλικέψει
2. (αμτβ.) ανεβαίνω σε όχημα, άμαξα κ.λπ.
3. (η μτχ. παθ. παρκμ. ως επίθ.) καβαλικεμένος, -η, -ο
αυτός που καβαλικεύει.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. caballico «ιππεύω» (< λατ. caballus «ίππος») + ρημ. κατάλ. -εύω].
