καλλίβωλος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
καλλίβωλον, with rich soil, Ἴδας ὄρος E.Or.1382 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 1309] schönschollig, mit fruchtbarem Boden, ἄστυ Eur. Or. 1382; bei Eustath. auch καλλιβῶλαξ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux belles mottes de terre, au sol fertile.
Étymologie: καλός, βῶλος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καλλίβωλος -ον [καλός, βῶλος] met vruchtbare grond.
Russian (Dvoretsky)
καλλίβωλος: (ῐ) с прекрасной почвой, с плодородной землей (ἄστυ Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
καλλίβωλος: -ον, ἔχων καλοὺς βόλους, εὔφορον γῆν, ἄστυ Εὐρ. Ὀρ. 1382.
Greek Monolingual
καλλίβωλος, -ον (Α)
αυτός που έχει πλούσιο έδαφος, ο εύφορος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < καλλ(ι)- + βῶλος «βώλος γης»].
Greek Monotonic
καλλίβωλος: -ον (βῶλον), εύφορος, καρποφόρος, σε Ευρ.
