κατάπληκτος

English (LSJ)

ον, astonishing, f.l. for καταπληκτικός, Id. 31.8.

Russian (Dvoretsky)

κατάπληκτος: поразительный, изумительный (ἅρμα ἐλεφάντιν ν Diod.).

Greek (Liddell-Scott)

κατάπληκτος: -ον, κατάπληξιν, θαυμασμὸν προξενῶν, ἀξιοθαύμαστος, καταπληκτικός, ἅρμα ἐλεφάντινον κ. Διοδ. Ἐκλογ. 645 ἐν ἀρχ.· ἀνὴρ κ. τῷ μεγέθει Θεοφύλ. Σιμοκ. Ἱστ. 7. 16, 2.

Greek Monolingual

-η, -ο (AM κατάπληκτος, -ον, Μ θηλ. και -η) καταπλήσσω
νεοελλ.
ο κατεχόμενος από κατάπληξη, έκπληκτος, εκστατικός, εμβρόντητος, άναυδος
μσν.-αρχ.
(εσφ. ανάγν. αντί καταπληκτικός), αυτός που προξενεί κατάπληξη και θαυμασμό, ο αξιοθαύμαστος, ο καταπληκτικός («ἀνὴρ κατάπληκτος τῷ μεγέθει», Θεοφ. Σιμ.).