κροκόω
Δυσαμένη δὲ κάρηνα βαθυκνήμιδος ἐρίπνης / Δελφικὸν ἄντρον ἔναιε φόβῳ λυσσώδεος Ἰνοῦς (Nonnus, Dionysiaca 9.273f.) → Having descended from the top of a deep-greaved cliff, she dwelt in a cave in Delphi, because of her fear of raving/raging Ino.
English (LSJ)
A crown with yellow ivy (cf. κροκόεις 1), AP13.29 (Nicaenet., Pass.).
II (κρόκη) weave, Dionys. ap. St.Byz.s.v. Δαρσανία.
2 wrap in wool, Phot.
German (Pape)
[Seite 1512] 1) (κρόκος), mit Saffran bekränzen, εἶχε δὲ κιττῷ μέτωπον οἷα καὶ σὺ κεκροκωμένον Nicaenet. 4 (XIII, 29), wo an ein Farben mit Saffran nicht ni denken. – 2) (κρόκη), bei Phot. u. B. A. 273, in den Mysterien, τὴν δεξιὰν χεῖρα καὶ τὸν πόδα κρόκῃ ἀναδεῖσθαι, mit den Einschlagsfäden umwickeln. – Auch = den Einschlag in den Aufzug bringen, weben, Dion. Per. fr. 13. – S. auch κροκωτός.
French (Bailly abrégé)
1-ῶ :
1 tisser;
2 envelopper comme d'un voile, couronner.
Étymologie: κρόκη.
2-ῶ :
couronner de safran LSJ.
Étymologie: κρόκος.
Russian (Dvoretsky)
κροκόω: обвивать (κισσῷ μέτωπον κεκροκωμένον ἔχειν Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
κροκόω: (κρόκος) στέφω διὰ τοῦ κιτρίνου κισσοῦ (πρβλ. κροκόεις), Ἀνθ. Π. 13. 29. ΙΙ. (κρόκη) τεριτυλίσσω δι’ ἐρίου (κρόκης), «κροκοῦν: οἱ μύσται ὡς φασὶ κρόκῃ τὴν δεξιὰν χεῖρα καὶ τὸν πόδα ἀναδοῦνται· καὶ λέγεται τοῦτο κροκοῦν· οἱ δὲ ὅτι ἐνίοτε κρόκῳ καθαίρονται» Φωτίου Λεξικ.· καθόλου, ὑφαίνω, Διον. Π. Ἀποσπάσ. 13.
Greek Monotonic
κροκόω: μέλ. -ώσω (κρόκος), στεφανώνω με κίτρινο κισσό, σε Ανθ.