μαστιχάω

English (LSJ)

gnash the teeth, Ep. dat. part. μαστιχόωντι Hes.Sc. 389:—Med., Glossaria on μασταρίζειν, Hsch.

French (Bailly abrégé)

μαστιχῶ :
grincer des dents.
Étymologie: μάσταξ.

German (Pape)

mit den Zähnen knirschen, wie Hes. Sc. 389, μαστιχόωντι. Die Gramm. erkl. es durch μασταρύζω. Vgl. μάσταξ, mastico.

Russian (Dvoretsky)

μαστῐχάω: (только part. praes. μαστιχόων) скрежетать зубами (Hes. - v.l. μαστάζω и μαστιόω).

Greek (Liddell-Scott)

μαστῐχάω: (μάσταξ;) τρίζω τοὺς ὀδόντας, μόνον ἐν Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 389, Ἐπ. δοτ. μετοχ. μαστιχόωντι ἀντὶ μαστιχῶντι· πρβλ. μασταρύζω.

Greek Monotonic

μαστῐχάω: (μάσταξ;), τρίζω τα δόντια μου, Επικ. μτχ. μαστιχόων, σε Ησίοδ.

Frisk Etymological English

See also: s. μάσταξ

Middle Liddell

μαστῐχάω, [μαστάξ?]
to gnash the teeth, epic part. μαστιχόων, Hes.

Frisk Etymology German

μαστιχάω: μαστίχη
{mastikháō}
See also: s. μάσταξ.
Page 2,183