μαχομένως
From LSJ
Ὅτι οὐδὲν ἧττον τὰ αὐτὰ ποιήσουσι, κἂν σὺ διαρραγῇς → You may break your heart, but men will still go on as before
English (LSJ)
Adv. self-contradictorily, Str.2.1.40, S.E.M.1.281, Iamb.Myst.1.18.
French (Bailly abrégé)
adv.
d'une manière contradictoire ; LSJ avec pugnacité.
Étymologie: μάχομαι.
German (Pape)
widerstreitend, widersprechend, λέγειν, S.Emp. adv.gramm. 281, εἴρηται, Strab. 2.1.40.
Russian (Dvoretsky)
μᾰχομένως: противоречиво (λέγειν Sext.).
Greek (Liddell-Scott)
μαχομένως: Ἐπίρρ. μετοχ., ἐνεστ. οὕτως ὥστε νὰ προκύψῃ ἔρις, ἐριστικῶς, Στράβ. 92.
Greek Monolingual
μαχομένως (Α)
με τρόπο πολεμικό, αγωνιστικά, εριστικά («ψευδῶς ἢ μαχομένως εἴρηται», Στράβ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Από μαχόμενος, μτχ. του μάχομαι + επιρρμ. κατάλ. -ως].
Greek Monotonic
μαχομένως: επίρρ. από μτχ. ενεστ., με πυγμή, σε Στράβ.
Middle Liddell
[adverb pres. part.]
pugnaciously, Strab.
