παλίμβουλος

English (LSJ)

f.l. for παλίμβολος, Id.1.15, Sch.Th.3.37, Eust. 375.1.

German (Pape)

[Seite 448] den Entschluß ändernd, Sp., wie Schol. Thuc. 3, 37.

Greek Monolingual

-η, -ο (ΑΜ παλίμβουλος, -ον)
αυτός που δεν έχει σταθερή βούληση, αυτός που αλλάζει εύκολα γνώμη ή θέληση, ταλαντευόμενος, άστατος
μσν.
το ουδ. ως ουσ. τὸ παλίμβουλον
η παλιμβουλία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πάλιν + -βουλος (< βουλή)].