παραχάραξη
From LSJ
νέῳ δὲ σιγᾶν μᾶλλον ἢ λαλεῖν πρέπει → it's fitting for a young man to keep silence rather than to speak (Menander)
Greek Monolingual
η / παραχάραξις, -άξεως, ΝΜΑ παραχαράσσω
1. η ψευδής χάραξη, η απομίμηση, ιδίως νομίσματος, για απάτη, η κατασκευή κίβδηλων νομισμάτων
2. συνεκδ. παραποίηση, διαστροφή, αλλοίωση («ἐπὶ παραχαράξει τῆς ἀληθείας», Ιω. Χρυσ.).
