ποικιλῳδός
Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück
English (LSJ)
ποικιλῳδόν, of perplexed and juggling song, of the Sphinx. S.OT130.
German (Pape)
[Seite 651] von mannichfaltigem Gesange; von verworrenem, räthselhaftem, verfänglichem Gesange, wie die Sphinx, Soph. O. R. 130.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
aux chants souples, càd artificieux.
Étymologie: ποικίλος, ᾠδή.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ποικιλῳδός -όν [ποικίλος, ᾠδή] raadsels zingend.
Russian (Dvoretsky)
ποικῐλῳδός: искусно поющий, завлекающий своим пением (Σφίγξ Soph.).
Greek Monolingual
-όν, Α
(κυρίως ως προσωνυμία της Σφιγγός) αυτός που τραγουδά αινιγματικά ή και δελεαστικά άσματα («ἡ ποικιλωδὸς Σφίγξ», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποικίλος + -ῳδός (< ᾠδή), πρβλ. τραγωδός].
Greek Monotonic
ποικῐλῳδός: -όν (ᾠδή), αυτός που τραγουδά περίπλοκο και αινιγματικό τραγούδι, σε Σοφ.
Greek (Liddell-Scott)
ποικῐλῳδός: -όν, ὁ ποικίλην, περίπλοκον ᾠδὴν ᾄδων, αἰνιγματώδης, ἐπὶ τῆς Σφιγγός, Σοφ. Ο. Τ. 130.
Middle Liddell
ποικῐλ-ῳδός, όν [ᾠδή]
of perplexed and juggling song, Soph.