πολύγελως
From LSJ
οὗ δ' ἂν Ἔρως μὴ ἐφάψηται, σκοτεινός → he on whom Love has laid no hold is obscure | he whom Love touches not walks in darkness
English (LSJ)
ὁ, ἡ, gen. pl. πολυγέλων, f.l. for πολυτελῶν (corr. Cobet) in Plu. 2.552a.
German (Pape)
[Seite 660] ωτος, viel lachend, Sp.
French (Bailly abrégé)
ωτος (ὁ, ἡ)
qui aime les jeux et les ris, riant.
Étymologie: πολύς, γέλως.
Russian (Dvoretsky)
πολύγελως: ωτος adj. непрерывно, вечно хохочущий или потешающий Plut.
Greek (Liddell-Scott)
πολύγελως: ὁ, ἡ, ὁ πολὺ γελῶν, Πλούτ. 2. 552Α.
Greek Monolingual
ὁ, ἡ, Α
αυτός που γελά πολύ («σώφρονας... ἐκ πολυγέλων καὶ λάλων κατασκευάσαντες», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + γέλως (πρβλ. φιλόγελως)].
