πολύηχος
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
English (LSJ)
πολύηχον, = πολυηχής, resounding, reechoing, γῆρυς, θάλασσα, Ph.1.373, Sch.S.Aj.695: metaph., χωρίον ψυχῆς Ph.1.372; βίος ταραχώδης καὶ πολύηχος noisy, Epict.Gnom.1. Adv. πολυήχως = with varied voices Ael.NA12.28.
German (Pape)
[Seite 663] = πολυηχής, Sp.; ᾄδειν πολυήχως, Ael. H. A. 12, 27.
Greek (Liddell-Scott)
πολύηχος: -ον, = πολυηχής, Φίλων 1. 372, κτλ.· μεταφ., βίος τραχώδης καὶ π., θορυβώδης, Ἐπίκτ. παρὰ Στοβ. τ. 1. 46. Ἐπίρρ. πολυήχως, Αἰλ. π. Ζ. 12. 28.
Greek Monolingual
-η, -ο / πολύηχος, -ον, ΝΜΑ
πολυηχής
αρχ.
θορυβώδης, πολυτάραχος («βίος... πολύηχος», Επίκτ.).
επίρρ...
πολυήχως Α
με πολλούς ήχους, με πολυφωνία («πολυήχως ᾄδω», Αιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -ηχος (< ἠχή «ήχος, θόρυβος»), πρβλ. εύηχος].
