προδιαζεύγνυμι
αἰτήσεις ἀκοὐεις σῶν ἱκετῶν· ταχἐως συνδραμεῖς ἀναπαὐων εὐεργετῶν· ἰάματα παρἐχεις, Ἱερἀρχα, τῇ πρὀς Θεὀν παρρησἰᾳ κοσμοὐμενος → You hear the prayers of your suppliants; quickly you come to their assistance, bringing relief and benefits; you provide the remedies, Archbishop, since you are endowed with free access to God.
English (LSJ)
Gramm., σχῆμα προδιεζευγμένον (also called Ἀλκμανικόν), a figure used by Alcman, when a predicate or attribute belonging to two words is joined to the first, as ἐγὼ ἤλθομεν καὶ σύ, Sch.Od.10.513.
German (Pape)
[Seite 715] (s. ζεύγνυμι), nur προδιεζευγμένον σχῆμα, Schol. Od. 10, 513 u. Eust. dazu; auch Ἀλκμανικόν genannt, eine bes. von Alkman oft gebrauchte Redefigur, wenn ein Wort, das Prädicat zu zwei Subjecten ist, voran schon zu einem derselben gesetzt ist, wie in der angeführten Stelle der Od. Πυριφλεγέθων τε ῥέουσιν Κώκυτός τε.
Greek (Liddell-Scott)
προδιαζεύγνυμι: ἐν τῇ γραμμ., προδιεζευγμένον σχῆμα (καλούμενον καὶ Ἀλκμανικὸν) σχῆμα λόγου οὗ ἐποιήσατο χρῆσιν ὁ Ἀλκμάν, καθ’ ὃ ῥῆμα ἔχον δύο ὑποκείμενα συνάπτεται κατὰ πληθ. ἀριθμὸν μετὰ τοῦ πρώτου, ἐγὼ ἤλθομεν καὶ σὺ Σχόλ. εἰς Ὀδ. Κ. 513· πρβλ. Jelf. Gr. Gr. § 393. 5.
Greek Monolingual
Α
1. χωρίζω εκ τών προτέρων
2. φρ. «σχῆμα προδιεζευγμένον [ή ἀλκμανικόν]» — σχήμα που χρησιμοποιήθηκε από τον Αλκμάνα και σύμφωνα με το οποίο όταν ένα ρήμα έχει δύο υποκείμενα συνάπτεται σε πληθυντικό αριθμό με το πρώτο, όπως λ.χ. στη φράση ἐγὼ ἤλθομεν καὶ σύ (Σχόλ. Οδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < προ- + διαζεύγνυμι «διαχωρίζω»].
